JĘZYK ŁOWIECKI
Adiutant
Młody byk jeleń, który stale przebywa przy starym, doświadczonym byku. Inaczej asystent.
Albinizm
Wrodzony brak lub niedobór barwnika w skórze i sierści (spotykany najczęściej u daniela). Inaczej bielactwo.
Ambona
Urządzenie łowieckie, stacjonarne lub przenośne, służące do obserwacji zwierzyny bądź polowania.
Anons
Oznajmianie przez psa głosem faktu znalezienia poszukiwanej zwierzyny (postrzałka).
Anonser
Pies myśliwski głoszący (sygnalizujący głosem) znalezienie zwierzyny.
Antabka
Element broni – zaczep (uchwyt) służący do mocowania paska, inaczej bączek.
Apel
Posłuszeństwo, karność psa myśliwskiego lub ptaka łowczego.
Apel na łowy
Sygnał myśliwski wzywający myśliwych na łowy.
Aport
Aport to czynność i polecenie jej wykonania, a także rzecz lub zwierzyna przyniesiona przez psa myśliwemu.
Aporter
Pies używany na polowaniu do aportowania (przynoszenia) upolowanej zwierzyny drobnej.
Arbiter
Myśliwy z dużym doświadczeniem i uznaniem wśród kolegów rozstrzygający np sporne strzały.
Areał osobniczy
Jest to przestrzeń, na której osobnik danego gatunku zaspokaja wszystkie swoje potrzeby życiowe (zdobywanie pokarmu, rozród, ostoja itp).
Asystent
Młody byk jeleń, który stale przebywa przy starym, doświadczonym byku. Inaczej adiutant.
Automat
Broń z mechanizmem wyrzucającym łuskę i ładującym kolejny nabój do komory nabojowej. Inaczej broń samopowtarzalna.
Awantaż
Boczne odchylenie kolby broni w stosunku do jej podłużnej osi. Odchylenie to ułatwia skład i celowanie.
Babranie
Zażywanie błotnej kąpieli przez jelenie lub dziki w babrzysku. Inaczej brochanie.
Babrzysko
Podmokłe, błotniste miejsce gdzie dziki lub jelenie korzystają z kąpieli błotnej. Inaczej brochowisko, kąpielisko, kąpidło.
Badylarz
Byk daniela lub łosia nie posiadający poroża w postaci łopat lub półłopat (posiadający jedynie poroże z badylami).
Badyle
1. Kończyny (nogi) łosia, jelenia lub daniela.
2. Tyki (odnogi) poroża byka łosia, jelenia lub daniela.
Baka
Część kolby broni myśliwskiej. Występ ułatwiający przyłożenie policzka do kolby podczas składania się do strzału.
Baran
Dojrzały samiec muflona, inaczej tryk.
Baranek
Inne określenie bekasa kszyka.
Baranie rogi
Określenie jednej z form poroża rogaczy przypominającego rogi barana (poroże selekcyjne).
Barłóg
Legowisko niedźwiedzia lub dzika.
Basior
Dorosły samiec wilka.
Basista
Jeleń byk o wyjątkowym głosie, wyróżniający się głęboką barwą głosu pośród innych byków na rykowisku.
Baskila
Metalowy element myśliwskiej broni łamanej łączący lufy z osadą.
Bałamut
Pies gończy często gubiący (mylący) właściwy trop.
Bałuchy
Jedno z określeń oczu zająca. Inne – blaski, trzeszcze, wytrzeszcze, gały, patry.
Bałwanek
Atrapa dzikiej kaczki (lub innego ptaka), przywabiająca inne ptaki danego gatunku. Inaczej cień, profil.
Bałyk
Sposób poruszania się psa myśliwskiego pełzając lub czołgając się.
Bałykowanie
Poruszanie się (przemieszczanie) psa myśliwskiego pełzając lub czołgając się.
Bażanciarz
Myśliwy preferujący polowania na bażanty.
Bażant
Jedna z konkurencji strzelań myśliwskich. Inaczej – przeloty – (konkurencja strzelań śrutowych do rzutków).
Bażantarnia
Miejsce hodowli bażantów – woliera wraz ze wszystkimi urządzeniami niezbędnymi w hodowli.
Bębenek
Wabik używany przy polowaniu na kuropatwy i przepiórki.
Bębnienie
Głos wydawany przez bekasa kszyka. Inaczej beczenie.
Beczenie
1. Głos wydawany przez daniele lub muflony.
2. Głos wydawany przez bekasa kszyka. Inaczej bębnienie.
Bekanie
Odbywanie godów jeleni i danieli w czasie rykowiska i bekowiska.
Bekowisko
Okres godowy danieli. Tym określeniem nazywa się również miejsce odbywania godów.
Belka
Poziomy lub pionowy element siatki celowniczej (w kształcie grotu lub nitki).
Berło
Drążek z poprzeczką używany przez sokolników do sadzania ptaka łowczego.
Bezkurkówa
Broń myśliwska z kurkami umieszczonymi wewnątrz baskili. W odróżnieniu od dawnej broni myśliwskiej, gdzie kurki umieszczone były na zewnątrz a ich naciąganie odbywało się ręcznie w bezkurkówkach kurki naciągane są automatyczne po złamaniu broni i jej ponownym zamknięciu.
Bezoar
Substancja wydzielająca się z dołków łzowych (gruczołów przedocznych) jeleni. Inaczej nazywana łzami jelenia.
Bełkot
Głos wydawany podczas toków przez koguta cietrzewia. Inaczej bulgot.
Bełkotanie
Głos cietrzewi wydawany w czasie toków. Inne określenia – bulgotanie, czuszykanie.
Biała stopa
Miejsce (teren) polowania całkowicie pokryte warstwą śniegu.
Bicie
1. Siła odrzutu broni palnej.
2. Głos samca przepiórki w okresie godowym.
3. Atak ptaka łowczego.
Bieg hubertowski
Impreza organizowana w dniu 3 listopada (św. Huberta) – lub w najbliższych dniach – polegająca na konnej pogoni za lisem, naśladująca dawne polowania par force. Inaczej bieg myśliwski.
Bieg myśliwski
Impreza organizowana w dniu 3 listopada (św. Huberta) – lub w najbliższych dniach – polegająca na konnej pogoni za lisem, naśladująca dawne polowania par force. Inaczej bieg hubertowski.
Biegi
Nogi dzika.
Bielactwo
Wrodzony brak lub niedobór barwnika w skórze i sierści (spotykany najczęściej u daniela). Inaczej albinizm.
Bielenie
Jedna z czynności preparowania trofeów (bielenie czaszki) – czyszczenie, usuwanie tłuszczu, wybielanie kości. Inaczej wybielanie.
Biesiadowanie
1. Świętowanie uroczystości, rocznic lub polowań. Jedna z tradycji łowieckich zbierania się myśliwych z rodzinami i przyjaciółmi często przy ognisku i wspominanie wspólnych przeżyć.
2. Żerowanie zwierzyny w pewnym określonym miejscu.
Biotop
Środowisko bezpośrednio lub pośrednio wpływające – przez istniejące w nim warunki ekologiczne – na bytujące tam zwierzęta.
Blaski
Jedno z określeń oczu zająca. Inne – bałuchy, trzeszcze.
Blat
Sposób ustawienia się zwierzyny w stosunku do myśliwego. Zwierzę ustawione jest bokiem co daje najlepszą możliwość do oceny zwierzyny i strzału.
Bobczenie
Wydalanie kału przez zwierzynę płową, zające i dzikie króliki. Inaczej prószenie.
Bobki
Odchody zwierzyny płowej, zajęcy i dzikich królików.
Bobrowanie
Penetracja podmokłych terenów łowiska (zarośla, szuwary, bagna) przez zwierzynę lub psy płochacze.
Bobrowisko
Miejsce zasiedlone przez bobry.
Bok
Broń myśliwska gładkolufowa z pionowym układem luf, inaczej nadlufka.
Bokobrody
Kępki włosów na policzkach niektórych zwierząt (ryś, wilk, jenot, stary dzik)
Brać myśliwska
Grupa osób wspólnie polujących i przyjaźniących się. Inaczej towarzysze łowów, brać łowiecka.
Brać łowiecka
Grupa osób wspólnie polujących i przyjaźniących się. Inaczej towarzysze łowów, brać myśliwska.
Breneka
Określenie naboju oraz pocisku kulowego do myśliwskiej broni gładkolufowej.
Brew
Półkolisty fragment silnie fałdowanej skóry w kolorze czerwonym nad okiem (ziernikiem) samców niektórych kuraków (głuszec, cietrzew, bażant). Inaczej brewka, korale, róża.
Brewka
Półkolisty fragment silnie fałdowanej skóry w kolorze czerwonym nad okiem (ziernikiem) samców niektórych kuraków (głuszec, cietrzew, bażant). Inaczej brew, korale, róża.
Brochanie
Zażywanie błotnej kąpieli przez jelenie lub dziki w babrzysku. Inaczej babranie.
Brochowisko
Podmokłe, błotniste miejsce gdzie dziki lub jelenie korzystają z kąpieli błotnej. Inaczej babrzysko, kąpielisko, kąpidło.
Broda
1. Pęk gęstych czarnych piór na podgardlu koguta głuszca.
2. Dolny fragment zwisającej grzywy dojrzałego byka jelenia.
3. Narośl skórka pokryta długim włosem na szyi żubra lub łosia.
Bródka
Charakterystyczne, czarne piórko, układające się w szczoteczkę, rosnące u nasady ogona słonki. Piórko to stanowi trofeum łowieckie. Inaczej pędzelek.
Brok
1. Drobny śrut myśliwski.
2. Broń samopowtarzalna
3. Broń z mechanizmem wyrzucającym łuskę i ładującym kolejny nabój do komory nabojowej. Inaczej automat.
Bruzda
1. Spiralne żłobienie wewnętrznej części lufy. Bruzdy wraz z polami tworzą wewnętrzną płaszczyznę przewodu lufy. Ich zadaniem jest nadanie wystrzeliwanemu pociskowi ruchu obrotowego.
2. Wgłębienie w porożu jelenia układające się wzdłuż tyki.
Brzeg
Wystająca dolna część łuski. Inaczej rant.
Brzeszczot
Ostrze kordelasa lub noża myśliwskiego.
Buchta
Miejsce w którym dziki ryjąc poszukują (lub poszukiwały) pokarmu w podłożu (runie, ziemi, darni). Inaczej buchtowisko.
Buchtowanie
Poszukiwanie przez dziki pożywienia w runie leśnym lub na polu poprzez rycie gwizdem w ziemi.
Buchtowisko
Miejsce w którym dziki ryjąc poszukują (lub poszukiwały) pokarmu w podłożu (runie, ziemi, darni). Inaczej buchta.
Buczek
Prosty myśliwski instrument dęty. Inaczej rożek.
Budan
Szałas myśliwski służący jako schronienie i miejsce czatów. Inaczej kureń.
Budka
1. Daszek pod którym wysypuje się karmę dla kuropatw.
2. Zamaskowane schronienie wykorzystywane do obserwacji i polowania np. na dzikie ptactwo.
Bukanie
Odbywanie godów przez łosie. Inaczej bukowanie.
Bukiet
1. Ogon sarny. Inaczej kwiatek.
2. Bażanty zrywające się do lotu jednocześnie w dużej grupie.
Bukowanie
Odbywanie godów przez łosie. Inaczej bukanie.
Bukowisko
Okres godowy łosi oraz miejsce w którym odbywają się gody.
Bulgot
Głos wydawany podczas toków przez koguta cietrzewia. Inaczej bełkot.
Bulgotanie
Głos cietrzewi wydawany w czasie toków. Inne określenia – belkotanie, czuszykanie.
Burczenie
Charakterystyczny głos wydawany przez skrzydła zrywającego się do lotu ptaka. Inaczej burkot, furkot.
Burkanie
Charakterystyczny głos wydawany przez skrzydła zrywającego się do lotu ptaka. Inaczej burkot, furkot.
Burkot
Charakterystyczny głos wydawany przez skrzydła zrywającego się do lotu ptaka. Inaczej burczenie, furkot.
Bury
Jedno z określeń wilka.
Buszowanie
Penetrowanie szuwarów lub zarośli przez myśliwego z psem płochaczem. Inaczej buszówka.
Buszówka
Penetrowanie szuwarów lub zarośli przez myśliwego z psem płochaczem. Inaczej buszowanie.
Butelka
Postawa kuraków z wyciągniętą ku górze szyją podczas wykonywania pieśni godowych.
Byk
Określenia samca żubra, łosia, jelenia, daniela. Inaczej rogal.
Byk główny
Jeleń lub daniel przewodzący chmarze w okresie godowym (rykowiska, bekowiska). Inaczej byk stadny.
Byk stadny
Jeleń lub daniel przewodzący chmarze i odgrywający wiodącą rolę w okresie godowym (rykowiska, bekowiska). Inaczej byk główny.
Bywały
Określenie zwierza sprytnego, doświadczonego.
Bączek
Element broni – zaczep (uchwyt) służący do mocowania paska, inaczej antabka.
Błociarz
Gwarowe określenie dużego dzika. Inaczej smoluch, smolarz, usmol, czarnuch, kaban.
Cap
Samiec kozicy.
Cewka
Kończyna sarny.
Chałupa
Zagłębienie wygrzebane w ziemi stanowiące legowisko zająca. Inaczej kotlina, kopno.
Chmara
Grupa (stado) żubrów, łosi, jeleni lub danieli.
Chody
Nogi psa myśliwskiego.
Choicać
Podkradać się, ostrożnie, ukradkiem podchodzić.
Chorągiew
Pozostałość scypułu zwisająca z poroża. Inaczej flaga.
Chorągiewka
Kolorowa szmatka wieszana na fladrach.
Chrap
1. Głos jaki wydaje słonka podczas lotu w okresie toków. Inaczej chrapanie.
2. Głos wydawany przez byka łosia w okresie bukowiska. Inaczej chrop.
Chrapanie
Głos jaki wydaje słonka podczas lotu w okresie toków. Inaczej chrap.
Chrapy
Nozdrza żubra, łosia, jelenia, daniela, sarny, kozicy i muflona.
Chrop
Głos wydawany przez byka łosia w okresie bukowiska. Inaczej chrap.
Chrząkanie
Wydawanie głosu przez łosia, jelenia, dzika i borsuka.
Chustka
Jaśniejsza sierść na zadzie zwierzyny płowej. Inaczej talerz, serweta, lustro, zwierciadło.
Chwost
Ogon dzika lub muflona.
Chyb
Długa, sztywna szczecina na grzbiecie dzika. Inaczej pióro.
Chłyst
Młody byk jelenia lub daniela przebywający w czasie rykowiska (bekowiska) w pobliżu chmary, odpędzany przez byka stadnego (głównego)i nie dopuszczany do krycia łań. Inaczej młodzik, podciołek, towarzysz, kibic.
Ciecier
Kogut cietrzewia.
Cieciorka
Kura cietrzewia.
Cieczka
1. Ruja psowatych (wilki, lisy, jenoty) oraz rysi, borsuków, kun, norek.
2. Okazywanie oznak nadchodzącej rui, wzmożonego popędu płciowego u samic niektórych ssaków. Inaczej grzanie się, gonienie.
Cięgotanie
Wydawanie głosu przez kuropatwę.
Ciekanie
Uciekanie ptactwa pieszo, najczęściej zauważalne wśród kuraków. Inaczej wyciekanie.
Cieki
Nogi wszystkich kuraków. Inaczej zgrzebła.
Cielę, cielak
Młody łoś, jeleń i daniel w pierwszym roku życia.
Cielenie się
Wydawanie przez łosie, jelenie i daniele na świat potomstwa. Inaczej rzucanie.
Cielna
Określenie klępy lub łani w okresie ciąży.
Cień
Atrapa dzikiej kaczki (lub innego ptaka), przywabiająca inne ptaki danego gatunku. Inaczej bałwanek, profil.
Ciota, ciotka
Doświadczona łania.
Ciołek
Młody samiec jelenia.
Cirykanie
Wydawanie ostrzegawczego głosu przez kuropatwę. Inaczej czyrykanie.
Ciąg
1. Przelot dzikich gęsi, kaczek lub słonek z miejsc żerowania na miejsce noclegu i odwrotnie. Ciągi można obserwować o poranku i o zmierzchu.
2. Stała trasa przemieszczania się niektórych zwierząt.
Comber
Część tuszy z części lędźwiowej grzbietu, uważana za jedną ze smaczniejszych kawałków tuszy zwierzyny łownej.
Cuch
Węch psa myśliwskiego. Inaczej wiatr.
Czapliniec
Skupisko, kolonia czaplich gniazd. Inaczej czaplisko.
Czaplisko
Skupisko, kolonia czaplich gniazd. Inaczej czapliniec.
Czarna stopa
Miejsce (teren) polowania całkowicie pozbawiony pokrywy śnieżnej.
Czarna zwierzyna
Dziki i muflony.
Czarnuch
Gwarowe określenie dużego dzika. Inaczej smoluch, smolarz, usmol, błociarz, kaban.
Czas łojny
Okres bezpośrednio przed rykowiskiem (okresem godowym) kiedy byki osiągają największą kondycję fizyczną.
Czemchanie
Usuwanie scypułu z poroża przez pocieranie porożem o gałęzie i pnie młodych drzew i krzewów. W ten sposób żywica i soki roślinne zabarwiają poroże zwierzyny. Inaczej wycieranie.
Czochranie
Usuwanie przez jelenie i dziki nadmiaru błota o pnie drzew po błotnej kąpieli w babrzysku. Inaczej malowanie.
Czok
Przewężenie wylotowego odcinka lufy w broni gładkolufowej.
Czółenko
Element łączący w niektórych rodzajach broni lufy z osadą wewnątrz którego znajdują się mechanizmy napinające kurki i eżektory.
Czternastak
Jeleń byk posiadający siedem odnóg na każdej z tyk poroża (lub przynajmniej na jednej – wówczas mówimy o czternastaku nieregularnym).
Czterodwudziestak
Jeleń byk o wieńcu, który ma po dwanaście odnóg na każdej tyce (lub przynajmniej na jednej z tyk – czterodwudziestak nieregularny).
Czterolufka
Broń myśliwska o czterech lufach. Inaczej czwórlufka lub firling.
Czuszykanie
Głos cietrzewi wydawany w czasie toków. Inne określenia – bulgotanie, bełkotanie.
Czwórlufka
Broń myśliwska o czterech lufach. Inaczej czterolufka lub firling.
Czyhitanie
Czwarta część pieśni tokującego koguta głuszca. Podczas tej zwrotki kogut na chwilę głuchnie, co umożliwia myśliwemu lub obserwatorowi podejście 2-3 kroki bliżej ptaka. Inaczej szlifowanie.
Czyrykanie
Wydawanie ostrzegawczego głosu przez kuropatwę. Inaczej cirykanie.
Ćmić
O zającu – pomykać lub przebywać poza zasięgiem strzału.
Ćwik
1. Doświadczony myśliwy
2. Ułożony ptak łowczy
3. Stary kogut cietrzewia wiodący prym na tokowisku, którego nie można podejść ani przywabić.
4. Doświadczony zając potrafiący unikać zagrożeń i uchodzący pogoni drapieżników. Inaczej gracz.
Danielarz
Myśliwy preferujący polowania na daniele.
Darniak
Kozioł (rogacz) w bardzo słabej kondycji (selekcyjny). Inaczej wyrodek.
Darz Bór
Myśliwskie przywitanie i pozdrowienie.
Daszek
Miejsce wykładania karmy (wysypywania ziarna) dla bażantów i kuropatw, przykryte konstrukcją w formie daszku jedno lub dwuspadowego. Inaczej posyp, podsyp, plewisko.
Defilator
Zwierz biegnący wzdłuż linii myśliwych.
Deptanie
1. Akt kopulacji u ptaków.
2. Piesze polowanie, penetracja łowiska. Inaczej wydeptywanie.
Dmuchanie
Odgłosy wydawane przez zaniepokojonego dzika. Inaczej prychanie.
Dociąganie
Przemieszczanie się psa tropem wyciekających kuropatw lub bażantów.
Dolny wiatr
Sposób pracy psa myśliwskiego z kufą blisko ziemi.
Doskakiwanie
Sposób podchodzenia (po 2-3 kroki) myśliwego do tokującego głuszca w czasie jednej ze zwrotek jego pieśni. Inaczej podskakiwanie, skakanie.
Doławić
Dać głos przez psa po znalezieniu tropu zwierzyny lub odnalezieniu postrzałka. Inaczej zagłosić.
Dołek rujowy
Miejsce kopulacji danieli.
Dołowanie
Strzelanie poniżej celu do którego mierzy myśliwy.
Dryling
Broń myśliwska z trzema lufami (z różną kombinacją luf gładkich i gwintowanych). Inaczej trójlufka.
Dubeltówka
Myśliwska broń gładkolufowa. Inaczej fuzja, flinta.
Dublet
Dwa kolejne trafienia do dwóch sztuk zwierzyny przez jednego myśliwego.
Dwudwudziestak
Jeleń byk o wieńcu, który ma po jedenaście odnóg na każdej tyce (lub przynajmniej na jednej z tyk – dwudwudziestak nieregularny).
Dwudziestak
Jeleń byk, który na każdej z tyk poroża ( lub przynajmniej na jednej z nich ) posiada dziesięć odnóg.
Dwudziestka
Myśliwska broń gładkolufowa kaliber 20.
Dwunastak
Jeleń byk o wieńcu, który ma po sześć odnóg na każdej tyce (lub przynajmniej na jednej z tyk – dwunastak nieregularny).
Dwunastka
Myśliwska broń gładkolufowa o kalibrze 12.
Dwururka
Myśliwska broń palna o dwóch lufach (dubeltówka lub bok).
Dymorfizm płciowy
Jest to zróżnicowanie osobników płci męskiej i żeńskiej tego samego gatunku. Dymorfizm uwidacznia się np w zewnętrznym wyglądzie i rozmiarze osobników.
Dyndowanie
Sposób poruszania się wilka borsuka i lisa – biegnięcie truchtem.
Dziesiątak
Jeleń byk o wieńcu, który ma po pięć odnóg na każdej tyce (lub przynajmniej na jednej z tyk – dziesiątak nieregularny).
Dzikarz
1. Myśliwy preferujący polowania na dziki.
2. Pies z wrodzoną (najczęściej) lub nabytą pasją do tropienia, ścigania i osaczania dzików.
Dziwerówka
Broń myśliwska (używana dawniej), której lufy zostały wykonane ze stali damasceńskiej.
Dławienie
Duszenie ofiary przez drapieżnika lub postrzałka przez psa myśliwskiego.
Długodziób
Gwarowe określenie słonki.
Ekotyp
Populacja zwierząt jednego gatunku na trwale przystosowana do bytowania w różnych warunkach środowiskowych (np. sarna leśna i polna).
Ekspres
Myśliwska broń kulowa (o lufach gwintowanych), łamana o dwóch lufach. Bardzo przydatna podczas polowań zbiorowych, ponieważ umożliwia oddanie dwóch szybkich strzałów bez konieczności przeładowywania broni.
Eksterier
Wygląd zewnętrzny psa, charakterystyczny dla danej rasy. Inaczej pokrój.
Ekstrador
Urządzenie w broni łamanej wysuwające (a nie wyrzucające jak eżektor) łuski z komór nabojowych. Inaczej wyciąg.
Elaboracja
Napełnianie nabojów materiałami wybuchowymi i łączenie ich poszczególnych elementów w całość (własnoręczny wyrób amunicji z gotowych elementów składowych).
Etyka łowiecka
Zbiór pisanych i niepisanych norm i zasad prawego wykonywania polowania.
Eżektor
Mechanizm wyrzucający łuski z komór nabojowych. Inaczej wyrzutnik.
Fafla
Fragment wargi psa zwisający z boku kufy.
Fajka
Kieł w górnej szczęce dzika.
Farba
Krew zwierzyny. Inaczej posoka.
Farbowik
Młody kogut głuszca, cietrzewia i bażanta, po zmianie opierzenie na charakterystyczne dla dorosłych osobników.
Farbówka
Młoda kuropatwa po zmianie upierzenia z młodzieńczego na charakterystyczne dla dorosłych ptaków.
Fartuszek
Wyraźnie dłuższe od reszty sukni włosy w okolicy narządów rodnych kozy. Inaczej szczotka.
Fiołek
Gruczoł u nasady lisiej kity. Wydzielina zapachowa tego gruczołu służy do zaznaczania ternu lisa.
Firling
Broń myśliwska o czterech lufach. Inaczej czterolufka lub czwórlufka.
Fladra
Linka z zawieszonymi na niej kolorowymi, jaskrawymi chorągiewkami. Inaczej sznur.
Fladra, fladry
Sznur (sznury) z przywiązanymi kawałkami jaskrawego płótna używane dawniej do polowań na wilki.
Fladrowanie
Osznurowanie wyznaczonego obszaru przeznaczonego do opolowania sznurami z zawieszonymi fladrami (kawałkami materiału odstraszającego). Metodę tą stosowano dawniej przy polowania na wilki. Po ich otropieniu dany fragment lasu został ofladrowany, co powstrzymywało wilki przed ucieczką z miotu.
Flaga
Pozostałość scypułu zwisająca z poroża. Inaczej chorągiew.
Flanka
1. Bok pędzonego miotu, skrzydło linii myśliwych zagięte w kierunku nadchodzącej naganki.
2. Stanowisko myśliwskie wyznaczone na bocznej linii pędzonego miotu. Inaczej klamra.
Flankowanie
Zastawianie pędzonego miotu na bokach przez wyznaczenie na bokach stanowisk myśliwych (załamanie linii myśliwych pod kątem prostym na lewym i prawym skrzydle wzdłuż pędzonego miotu).
Flemen
Poza przyjmowana przez byki łosie i byki jelenie podczas wciągania nozdrzami woni znajdującej się w pobliżu rujnej łoszy lub łani.
Flinta
Myśliwska broń gładkolufowa. Inaczej dubeltówka, fuzja.
Fryc
Myśliwy bez odpowiedniego doświadczenia, poznający dopiero tajniki łowiectwa. Inaczej młodziak, szpicak, szpiczak.
Fukanie
Odgłos wydawany przez dzika w sytuacji zagrożenia, niebezpieczeństwa itp.
Furkot
Charakterystyczny głos wydawany przez skrzydła zrywającego się do lotu ptaka. Inaczej burkot, burczenie.
Futerko
Okrycie (skóra) drapieżników mniejszych od lisa.
Futro
Okrycie (skóra) dużych drapieżników jak niedźwiedź, wilk, ryś, jenot, lis stanowiące trofeum.
Fuzja
Myśliwska broń gładkolufowa. Inaczej dubeltówka, flinta.
Gach
Dorosły samiec zająca.
Gamrat
Odyniec biorący udział w huczce.
Gastrolity
Ziarna piasku i malutkie kamyczki połykane przez niektóre ptaki, ułatwiające rozdrabnianie i trawienie pokarmu w żołądku.
Gawra
Zimowe legowisko niedźwiedzia.
Gały
Jedno z określeń oczu zająca. Inne – blaski, trzeszcze, wytrzeszcze, bałuchy, patry.
Gęba
Pysk żubra, zwierzyny płowej, muflona i kozicy.
Gęganie
Głos gęsi. Inaczej gęgot, gęgor.
Gęgor
Głos gęsi. Inaczej gęgot, gęganie.
Gęgot
Głos gęsi. Inaczej gęgor, gęganie
Gęsina
Mięso z dzikich gęsi.
Ględzenie
Głos wydawany przez łanie.
Glokanie
Jedna z części (trzecia) pieśni tokującego głuszca (przypominająca wyciąganie korka z butelki). Inaczej korkowanie, odbój, klaskanie.
Gniazdosz
Pisklę ptaka szponiastego najdłużej pozostające w gnieździe.
Gniazdownik
Pisklę, które dorasta i dojrzewa w gnieździe. Gniazdo opuszcza dopiero po osiągnięciu pełnej lotności.
Gomóła
Jeleń byk po zrzuceniu poroża. Inaczej łysy.
Gon
1. Pogoń samca z a samicą (np. rogacza z kozą) w okresie godowym.
2. Pędzenie zwierzyny w miocie.
3. Pogoń psów gończych za zwierzyną.
4. Głosy sfory psów gończych.
Gończy
Pies używany do pogoni (i głoszenia) za zwierzyną na świeżym tropie.
Gonienie
1. Pogoń psów gończych za zwierzyną.
2 Dążenie do pokrycia gotowej do rozrodu np. kozy przez rogacza (charakterystyczne są ślady gonienia kozy na łąkach w kółko np. wokół kępy krzewów na polanie).
3. Okazywanie oznak nadchodzącej rui, wzmożonego popędu płciowego u samic niektórych ssaków. Inaczej grzanie się, cieczka.
Gońka
Sarna koza gotowa do rui poza właściwym okresem godowym.
Górny wiatr
Sposób pracy psa myśliwskiego z kufą wysoko uniesioną.
Gra
1. Głos psów gończych. Inaczej granie.
2. Odgrywanie na rogach i sygnałówkach sygnałów łowieckich. Inaczej granie.
3. Głos tokujących kuraków. Inaczej śpiew, pieśń.
Grabarz
Pies myśliwski nie przynoszący aportu i nie głoszący znalezienia postrzałka, ale zakopujący znalezioną zwierzynę.
Gracz
1. Zwierzyna łowna, która umiejętnie zwodzi psy tropiące. 2. Pies gończy głoszący zwierzynę. 3. Tokujący kurak. 4. Doświadczony zając potrafiący unikać zagrożeń i uchodzący pogoni drapieżników. Inaczej ćwik.
Grandel
Kieł szczątkowy występujący w górnej szczęce jeleniowatych. Grandle stanowią trofeum łowieckie i wykorzystywane są m.in. do wyrobu biżuterii w stylu łowieckim. Inaczej pniak, hak.
Granie
1. Głos psów gończych. Inaczej gra.
2. Odgrywanie na rogach i sygnałówkach sygnałów łowieckich. Inaczej gra.
3. Głos tokujących kuraków. Inaczej gra.
Grot
1. Zakończenie tyki i odnóg poroża jeleniowatych.
2. Zakończenie belki poziomej lub pionowej siatki celowniczej.
Gruba
Ciężarna samica ssaków.
Gruby
Wspaniały okaz zwierzyny łownej w bardzo dobrej kondycji.
Gryfon
Inna nazwa wyżła francuskiego szorstkowłosego.
Gryzawka
Młode pędy niektórych gatunków drzew liściastych (wierzba, topola) nasączane roztworem soli i wykładane w pękach do zgryzania przez zające w okresie zimy.
Grzanie się
Okazywanie oznak nadchodzącej rui, wzmożonego popędu płciowego u samic niektórych ssaków. Inaczej gonienie, cieczka.
Grzęzy
Wymiona samic zwierzyny płowej.
Grzybek
Pocisk półpłaszczowy po trafieniu w cel. Zewnętrzny płaszcz pocisku „rozwija” się na zewnątrz, kształtem przypominając grzyb.
Grzybkowanie
„Rozwijanie” się na zewnątrz płaszcza pocisków półpłaszczowych po trafieniu w cel. Ta zamierzona deformacja pocisku ma na celu skuteczne porażenie i zabicie zwierzyny.
Grzywa
1. Gęste, długie owłosienie na szyi i karku dorosłych samców żubrów,łosi i jeleni.
2. Charakterystyczna jaśniejsza plama na szyi gołębia grzywacza.
Guz
Wyrostek kostny u młodych samców jeleniowatych, z którego wytwarza się możdżeń.
Guzik
Pierwsza z form poroża kozła, niekiedy wykształcane przez koźlęta w dobrzej kondycji już listopadzie.
Guzikarz
Młody kozioł nakładający pierwsze poroże w formie guzików a także stary rogacz z porożem uwstecznionym do formy guzików.
Gwintówka
Myśliwska broń o lufie gwintowanej.
Gwizd
1. Ryj dzika
2. Głos wydawany przez jelenia sika (w okresie godów), muflona, wydrę, jarząbka i słonkę.
Gwizdowisko
Miejsce oraz okres godowy jeleni sika.
Gąsior
Samiec dzikiej gęsi.
Głoszenie
Informowanie przez psa szczekaniem o odnalezieniu tropu bądź postrzałka.
Główny byk
Jeleń lub daniel przewodzący chmarze i odgrywający wiodącą rolę w okresie godowym (rykowiska, bekowiska). Inaczej stadny byk.
Głuchy miot
Miot bez strzałów.
Głuszak
Pisklę głuszca.
Głuszenie
Dobijanie postrzelonej zwierzyny drobnej.
Głuszka
Dorosła samica głuszca. Inaczej głuszyca.
Głuszyca
Dorosła samica głuszca. Inaczej głuszka.
Hak
1. Róg kozicy.
2. Kieł szczątkowy występujący w górnej szczęce jeleniowatych. Haki stanowią trofeum łowieckie i wykorzystywane są m.in. do wyrobu biżuterii w stylu łowieckim. Inaczej pniak, grandel.
Halali
Zawołanie i fanfara na zakończenie polowania konnego par force.
Hejnał
1. Uroczysty sygnał myśliwski.
2. Głos żurawi.
Huczenie
Głos wydawany przez gołębia grzywacza.
Huczka
Okres godowy dzików. Inaczej hukanie.
Hukanie
Okres godowy dzików. Inaczej huczka.
Igrzysko
Określenie toków oraz miejsca ich odbywania przez kuraki i bataliony. Inaczej tokowisko, sadowisko.
Igły
Zrogowaciałe wyrostki na bokach palców kuraków wyrastające w okresie toków i znikające po tokach. Inaczej szpilki, szczotki.
Introdukcja
Wprowadzanie (zasiedlanie) do łowiska nowego gatunku zwierzyny np. danieli.
Jagnię
Młode muflona.
Jasło(a)
Drabina służąca do wykładania zwierzynie siana i karmy.
Jazgot
Zaciekłe ujadanie wilków lub psów (np osaczających postrzałka).
Jałówka
Określenie samicy, która jeszcze nie miała potomstwa.
Jaźwiec
Inne określenie borsuka.
Jednorurka
Broń myśliwska o jednej lufie (śrutowej). Inaczej pojedynka.
Jednotykowiec
Samiec zwierzyny płowej o jednej tyce poroża (wynik uszkodzenia mechanicznego lub choroby).
Jedyniec
Zwierzyna gruba, która odłączyła się od stada (watachy, chmary) i wiedzie samotny tryb życia. Inaczej pojedynek.
Jeleniarz
Myśliwy preferujący polowania na jelenie.
Jelenina
Dziczyzna z jelenia.
Język spustowy
Element broni, którym bezpośrednio zwalniamy iglicę powodując wystrzał. Inaczej spust.
Jucha
Krew niedźwiedzia.
Kaban
Gwarowe określenie dużego dzika. Inaczej smoluch, smolarz, usmol, czarnuch, błociarz.
Kaczkarnia
Miejsce wylęgu i sztucznej hodowli dzikich kaczek.
Kaczkarz
Myśliwy preferujący polowania na dzikie kaczki.
Kaczowisko
Miejsce w którym chętnie przebywają, żerują lub nocują dzikie kaczki.
Kalibrownik
Przyrząd służący do kontroli średnicy łusek naboi do broni gładkolufowej. Łuski tej amunicji wykonane są z elastycznych materiałów i dlatego łatwo ulegają deformacji. Kalibrownik pozwala sprawdzić i poprawić geometrię i średnicę zniekształconych łusek.
Kamionka
Kuna domowa.
Kantak
Tylni pazur ptaków szponiastych (łowczych).
Kapelusznik
Stary, dorodny odyniec.
Kapitalny
Samiec zwierzyny płowej w szczycie rozwoju, wyróżniający się doskonałą kondycją, tężyzna i porożem.
Kapturek
Nakrycie głowy ptaka łowczego. Inaczej karnal.
Karawan
Wóz ze specjalnymi stojakami do przewozu upolowanej zwierzyny. Inaczej zwierzyniak.
Karmisko
Miejsce wykładania karmy dla zwierzyny.
Karnal
Nakrycie głowy ptaka łowczego. Inaczej kapturek.
Kęsy
Zęby drapieżników (ssaków). Inaczej zajady.
Kibic
Młody byczek jelenia lub daniela nie biorący aktywnego udziału w rykowisku (bekowisku) – nie dopuszczany do krycia łań przez byka stadnego.
Kicanie
Spokojne poruszanie się zająca lub królika np. podczas żerowania.
Kielnia
Ogon bobra. Inaczej plusk.
Kierdel
Stado muflonów.
Kipieć
O zającu – pędzić przed siebie, panicznie uciekać.
Kita
1. Ogon drapieżników futerkowych.
2. Jedno z określeń lisa.
Kitka
1. Charakterystyczne, dłuższe owłosienie na organach rozdrodczych zwierzyny.
2. Trofeum z pęku piór przypinane do kapelusza myśliwskiego.
Kiść
1. Kępka dłuższych włosów na końcu ogona żubra.
2. Kępka białych włosów na końcu ogona borsuka lub lisa.
Klamra
1. Bok (skrzydło) pędzonego miotu
2. Stanowisko myśliwskie wyznaczone na bocznej linii pędzonego miotu. Inaczej flanka.
Klangor
Głos wydawany przez żurawie.
Klapak
Młoda, niezdolna jeszcze do lotu dzika kaczka.
Klapanie
Pierwsza część (zwrotka) pieśni tokującego koguta głuszca. Inaczej klektanie, telękanie.
Klaskanie
1. Wydawanie dźwięku uderzeniami skrzydeł podczas lotu godowego gołębia grzywacza.
2. Jedna z części (trzecia) pieśni tokującego głuszca (przypominająca wyciąganie korka z butelki). Inaczej korkowanie, glokanie, odbój.
Klekotka
Drewniany (najczęściej) przyrząd używany przez naganiaczy do wypłaszania zwierzyny. Inaczej kołatka.
Klektanie
Pierwsza część (zwrotka) pieśni tokującego koguta głuszca. Inaczej klapanie, telękanie.
Klępa
Samica łosia. Inaczej łosza.
Klucz
Szyk w jakim lecą (ciągną) np. dzikie gęsi.
Kluczka
Haczyk, najczęściej wykonany z gałązki, służący do patroszenia (kluczkowania, kulkowania) upolowanego ptactwa. Inaczej kulka.
Kluczkowanie
Patroszenie ptactwa łownego przy pomocy kulki (kluczki). Inaczej kulkowanie.
Kluczyć
Zmieniać kierunek przemieszczania się w celu zmylenia tropów (śladów) i zdezorientowania tropiącego psa lub myśliwego.
Kluka
Haczyk, najczęściej wykonany z gałązki, służący do patroszenia (kluczkowania, kulkowania) upolowanego ptactwa. Inaczej kluczka.
Kniazienie
Głos zająca wydawany w chwili zagrożenia i bólu.
Knieja
Duży, bogaty w różnorodną roślinność las, zasobny w zwierzynę łowną.
Kniejówka
Broń myśliwska o dwóch lufach, z których jedna jest gwintowana a druga śrutowa (gładka).
Knoty
Odchody głuszca.
Kobylarz, kobylak
Duży, wyrośnięty wilk.
Kocenie się
Wydawanie na świat młodych, rodzenie.
Kocica
Samica zająca. Inaczej kopyra, zajęczyca.
Kocię
Młody zając.
Kogucica
Stara, bezpłodna samica kuraków.
Kogut
Samiec kuraków.
Koliba
Kwatera myśliwska. Inaczej sadyba.
Kominek
Wyskoki odskok zająca w bok od linii własnego tropu, dla ewentualnego zmylenia idącego po tropie drapieżnika.
Komora
1. Główna część nory borsuka, lisa bądź królika.
2. Klatka piersiowa zwierzyny (miejsce gdzie znajdują się najważniejsze organy życiowe).
Komora nabojowa
Miejsce w broni (początek przewodu lufy), w który wkładamy (wprowadzamy) nabój przed strzałem.
Konar
Główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi bądź łopaty. Inaczej łodyga, tyka.
Kopnięcie
Uderzenie kolbą broni w ramię strzelca spowodowane odrzutem przy strzale.
Kopno
Zagłębienie wygrzebane w ziemi lub śniegu stanowiące legowisko zająca. Inaczej kotlina, chałupa.
Kopyra
Samica zająca. Inaczej kocica, zajęczyca.
Korale
Półkolisty fragment silnie fałdowanej skóry w kolorze czerwonym nad okiem (ziernikiem) samców niektórych kuraków (głuszec, cietrzew, bażant). Inaczej brew, brewka, róża.
Kordelas
Rodzaj białej broni myśliwskiej. Obecnie służący podczas ceremoniałów myśliwskich lub jako element munduru organizacyjnego.
Korkociąg
Forma poroża rogacza w kształcie spiralnie skręconych tyk.
Korkowanie
Jedna z części (trzecia) pieśni tokującego głuszca (przypominająca wyciąganie korka z butelki). Inaczej odbój, glokanie, klaskanie.
Korona
Zakończenie tyki poroża jelenia z przynajmniej trzema odnogami.
Koronny byk
Byk z wieńcem, w którym jedna lub obie tyki zakończone są koroną.
Kosacz
Stary kogut cietrzewia.
Kosmyk
Ogon zająca lub królika. Inaczej omyk.
Kot
Jedno z określeń zająca.
Kotlina
Zagłębienie wygrzebane w ziemi lub śniegu stanowiące legowisko zająca. Inaczej kopno, chałupa.
Kotna
Samica w okresie ciąży.
Koza
1. Samica sarny. Inaczej siuta.
2. Dorosła samica kozicy.
Kozioł
Dorosły samiec sarny. Inaczej rogacz, sarniak.
Koziołek
1. Młode sarny (samiec).
2. Drewniany przyrząd do nauki aportowania. Inaczej podnoska, podawka.
Kołatka
Drewniany (najczęściej) przyrząd używany przez naganiaczy do wypłaszania zwierzyny. Inaczej klekotka.
Kołnierz
Dolna część łuski, w której umieszczona jest spłonka. Inaczej kryza.
Kołowanie
Zataczanie przez niektóre zwierzęta dużych kręgów przed zejściem do legowiska lub miejsca ruszenia.
Kołyska
Dołek rujowy, w którym następuje krycie łań, wygrzebany przez byka daniela.
Koźlę
Młode sarny.
Kożuch
Futro muflona, zająca i drapieżników.
Kraczka, kraczajka
Podpórka pod broń (trójnóg).
Kraśnia, kraśń
Tłuszcz jelenia.
Kraśny
Określenia zwierza zdrowego, odżywionego, w doskonałej kondycji fizycznej. Inaczej spaśny, łojny.
Krechtanie, krektanie
Pojedynczy, krótki głos młodego koguta głuszca.
Krechtun, krektun
Młody, prawie roczny samiec głuszca który nie bierze jeszcze aktywnego udziału w tokowisku.
Krekucha, krykucha
Kaczka hodowlana o upierzeniu przypominającym ubarwienie dzikich kaczek, używana do wabienia kaczorów.
Kreślenie
Pozostawianie śladów na śniegu lub ziemi przez koguty głuszce chodzące z rozłożonymi wachlarzami (ogonami) i opuszczonymi nisko skrzydłami.
Kryza
Dolna część łuski, w której umieszczona jest spłonka. Inaczej kołnierz.
Krzyżak
1. Lis u którego na grzbiecie zabarwienie futerka układa się w widoczny krzyż.
2. Rogacz o porożu w formie krzyża (odnogi tyk wyrastają w sposób tworzący formę krzyża).
Kucharka
Kaczka, która jako pierwsza kaczka przylatuje na miejsce żerowiska lub noclegowiska.
Kudłacz
Jedno z określeń niedźwiedzia.
Kudły
Sierść niedźwiedzia.
Kufa
Pysk psa myśliwskiego.
Kulka
Haczyk, najczęściej wykonany z gałązki, służący do patroszenia upolowanego ptactwa.
Kulkowanie
Patroszenie ptactwa łownego przy pomocy kulki.
Kura
1. Samica kuraka.
2. Określenie kuropatwy bez względu na płeć.
Kuraki
Rząd ptaków grzebiących obejmujący m.in. takie gatunki jak głuszec, cietrzew, bażant, jarząbek kuropatwa.
Kureń
Szałas myśliwski służący jako schronienie i miejsce czatów. Inaczej budan.
Kurkówka
Broń myśliwska z kurkami umieszczonymi na zewnątrz, odciąganymi ręcznie przed oddaniem strzału.
Kuropatewka
Pisklę kuropatwy.
Kwadruplet
Cztery kolejne celne strzały oddane przez myśliwego do różnych celów.
Kwakanie, kwak
Głos wydawany przez kaczki.
Kwiat
1. Ogon łosia, jelenia, daniela oraz borsuka.
2. Białe lub czarne zakończenie kity zwierząt futerkowych. Inaczej kwiatek.
Kwiatek
1. Ogon sarny. Inaczej bukiet.
2. Białe lub czarne zakończenie kity zwierząt futerkowych. Inaczej kwiat.
Kwiel
Drewniany wabik używany do wabienia ptaków np. jarząbków. Inaczej piszczałka.
Kwilenie
Głos wydawany przez ptaki szponiaste.
Kwoktanie, kwokanie
Głos wydawany przez samice kuraków.
Kądziel
Gęste, długie owłosienie na karku i szyi zwierzyny.
Kąpidło
Podmokłe, błotniste miejsce gdzie dziki lub jelenie korzystają z kąpieli błotnej. Inaczej brochowisko, babrzysko, kąpielisko.
Kąpielisko, kąpidło
1. Podmokłe, błotniste miejsce gdzie dziki lub jelenie korzystają z kąpieli błotnej. Inaczej brochowisko, babrzysko, kąpidło.
2. Miejsce zażywania piaszczystych kąpieli przez ptaki. Inaczej paprzysko.
Kłańce
Zęby wilka.
Kłapanie
Trzaskanie kłami przez dzika. Inaczej szlifowanie.
Kłaść
Powalać zwierzynę celnym strzałem. Inaczej położyć.
Kłucie
Dobijanie postrzałka przy pomocy noża (broni białej). Inaczej skłuwanie.
Laktacja
Proces wydzielania mleka przez gruczoły mleczne samic ssaków.
Lampa
Oko wilka.
Latarnia
Łeb wilka.
Lawerak
Inne określenie setera angielskiego.
Legawiec
Pies, którego głównym zadaniem jest wystawianie myśliwemu zwierzyny w polu (przy wykorzystaniu górnego wiatru).
Legowisko
Miejsce odpoczynku zwierzyny.
Lewka
Lewa lufa dubeltówki.
Licówka
Łania, przewodniczka prowadząca chmarę i czuwająca nad jej bezpieczeństwem.
Linia
Szereg myśliwych stojących na stanowiskach na polowaniu zbiorowym.
Liniak
Ptak zmieniający upierzenie.
Linienie
Coroczna, sezonowa wymiana piór. Inaczej pierzenie.
Lira
Ogon cietrzewia.
Lisiarz
Myśliwy preferujący polowania na lisy.
Lisica
Samica lisa. Inaczej liszka.
Lisię
Młode (szczenię) lisa.
Lisiurka
Czapka myśliwska uszyta z lisiego futerka.
Liszka
Samica lisa. Inaczej lisica.
Lizawka
Urządzenie służące zwierzynie do pobierania soli wraz z minerałami.
Liściarka
Pędy drzew i krzewów liściastych zebrane w pęki, suszone (wraz z liśćmi) a następnie wykorzystywane w zimie jako karma dla zwierzyny.
Locha
Dorosła samica dzika. Inaczej maciora.
Lochanie
Przejawianie popędu płciowego przez dziki w okresie huczki. Rywalizacja o względy loch przez odyńce.
Loftki
Śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany dawniej do polowań na wilki, rysie czy dzikie gęsi. Obecnie zakazany do polowań w Polsce.
Lot sowi
Lot ptaka podobny do lotu sowy, cichy, bezgłośny.
Lotki
Pióra w skrzydłach ptaka zapewniające nośność.
Lotny
Młody ptak, który nabył umiejętność latania lub stary ptak po zmianie upierzenia.
Loty
Skrzydła ptaków.
Lusterko
1. kolorowa plama na lotkach kaczek, charakterystyczna dla danego gatunku.
2. Jaśniejsze upierzenie na skrzydłąch głuszca i cietrzewia.
Lustro
Jaśniejsza sierść na zadzie zwierzyny płowej. Inaczej talerz, serweta, chustka, zwierciadło.
Luzak
Samotny kaczor, który w okresie wiosennym nie znalazł kaczki do pary.
Łaja
Większa grupa psów gończych. Inaczej złaja, zgraja.
Łamać
1. O ptakach szponiastych – dopadać zdobycz i uśmiercać ją.
2. O zającu – Robić gwałtowne zwroty przed goniącymi go chartami lub lisem (łamać charty, drapieżnika).
Łamać się
O ptaku – zostać trafionym celnym strzałem, po którym spada bezwładnie.
Łania
Samica jelenia lub daniela.
Łańka
Młoda łania, która nie miała jeszcze potomstwa.
Łapa
Noga niedźwiedzia, wilka, rysia, borsuk, lisa (i innych drapieżników) oraz psa.
Łałok
Fragment luźnej, zwisającej skóry pod szyją żubra.
Łodyga
Główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi bądź łopaty. Inaczej tyka, konar.
Łojny
Określenia zwierza zdrowego, odżywionego, w doskonałej kondycji fizycznej. Inaczej spaśny, kraśny.
Łopatacz
Byk łosia lub daniela nakładający poroże w formie łopat.
Łopaty
Forma poroża byka łosia i daniela, przypominająca kształtem łopatę lub dłoń, o silnie spłaszczonej powierzchni zakończonej licznymi sękami.
Łopot
Odgłos skrzydeł dużych ptaków.
Łosię
Łoś w pierwszym roku życia. Inaczej łoszak.
Łosina
Dziczyzna z łosia.
Łosza
Samica łosia. Inaczej klępa.
Łoszak
Łoś w pierwszym roku życia. Inaczej łosię.
Łowca
Dawne określenie myśliwego. Inaczej łowiec.
Łowiec
Dawne określenie myśliwego. Inaczej łowca.
Łupież
Wypchany ptak służący do układania ptaków łowczych.
Łysina
Biała plama na czole łyski. Inaczej tarcza.
Łysy
Jeleń byk po zrzuceniu poroża. Inaczej gomóła.
Łyżka
1. Ucho zwierzyny płowej i muflona. 2. Forma poroża daniela.
Łyżkarz
Byk daniela nakładający poroże z zaczątkiem łopat (tyki zaczynają się spłaszczać i rozszerzać).
Łzawica, łzawnica
Zagłębienie w kształcie rowka w dolnym kącie świec (oczu) jeleniowatych, z którego w okresie wydobywa się, głownie w okresie rui, oleista substancja zapachowa.
Łzy jelenia
Substancja wydzielająca się z dołków łzowych (gruczołów przedocznych) jeleni. Inaczej bezoar.
Maciora
Dorosła samica dzika. Inaczej locha.
Maiż, maisz
Młody ptak łowczy układany do łowów.
Majak
Zamaskowana roślinnością (trzcinami, gałęziami) łódka używana do polowań na ptactwo wodne.
Malowanie
Usuwanie przez jelenie i dziki nadmiaru błota o pnie drzew po błotnej kąpieli w babrzysku. Inaczej czochranie.
Marcowanie
Gody drapieżników kotowatych (ryś, żbik). Inaczej marczenie.
Marczak
Zając urodzony na wiosnę, w marcowym miocie.
Marczenie
Gody drapieżników kotowatych (ryś, żbik). Inaczej marcowanie.
Marucha
Jedno z określeń niedźwiedzia.
Matecznik
Spokojne miejsce w lesie, w którym zalega i odpoczywa zwierzyna. Inaczej ostęp.
Mech
Owłosiony naskórek pokrywający nie uformowane do końca poroże, zrzucany (wycierany) po zakończeniu procesu wzrostu poroża. Inaczej scypuł.
Medalion
Trofeum myśliwskie w postaci spreparowanej całej głowy łącznie z szyją w przypadku np. zwierzyny grubej lub głowy i ogona w przypadku ptactwa np. głuszca.
Melanizm
Wrodzony nadmiar ciemnego barwnika w skórze i sierści (spotykany najczęściej u daniela).
Memłacz
Pies, który podczas aportowania silnie tarmosi, gryzie i szarpie podniesioną zwierzynę (często uszkadzając tuszkę).
Mener
Osoba prowadząca i układająca psa myśliwskiego.
Mięsiarz
Myśliwy nie przestrzegający zasad etyki, stawiający sobie za cel wyłącznie pozyskanie zwierzyny.
Mikot
1. Wabik używany do wabienia rogaczy (kozłów).
2. Głos kozy w okresie rui wabiący rogacze.
Mikotanie
1. Wabienie kozłów przy pomocy wabika zwanego mikotem.
2. Wydawanie głosu przez kozy wabiące rogacze w okresie rui.
Milczanka
Przerwa w tokach cietrzewi (od wschodu słońca do zmierzchu). Inaczej szabas.
Milczek
Pies tropiący zwierzę bez oszczekiwania, lub pies odnajdujący postrzałka bez głoszenia tego szczekaniem.
Miot
1. Powierzchnia łowiska (pola lub lasu), na której odbywa się część polowania zbiorowego, pomiędzy linią myśliwych a linią naganki w momencie rozpoczynania pędzenia.
2. Nowonarodzone młode psa, lisa, borsuka i innych drapieżników. Inaczej rzut.
Mnich
Samiec zwierzyny płowej, który nie wykształcił poroża.
Mokrzenie
Wydalanie moczu przez zwierzynę.
Monogamia
Łączenie się osobników przeciwnych płci w pary najczęściej na całe życie (lub do śmierci jednego osobnika z pary).
Morda
Pysk drapieżnika lub psa.
Możdżeń
Wyrostek kostny, na którym formuje się tyka poroża. Inaczej pień.
Mruczenie
Głos wydawany np. przez niedźwiedzia, jelenia, borsuka, lisa, jenota.
Murszenie
Choroba poroża. Inaczej próchnienie.
Murzyn
Lis o zabarwieniu futra w kolorach od ciemnoszarego aż do czarnego wraz z czarnym kwiatem (w odróżnieniu od żmijki-lisa z białym kwiatem). Inaczej węglarz.
Muskanie
Głos wydawany przez zające w czasie parkotów.
Muszla
Wabik (muszla egzotycznego małża, trytona) używany w okresie rykowiska, naśladujący ryk jelenia.
Mykita
Jedno z określeń lisa.
Myślistwo białe
Inaczej białe polowanie – to określenie łowów z aparatem fotograficznym bądź kamerą bez broni palnej.
Młódka
1. Wypierzony ptak w pierwszym roku życia.
2. Samica ssaka, która nie miała jeszcze potomstwa.
Młodziak
Myśliwy bez odpowiedniego doświadczenia, poznający dopiero tajniki łowiectwa. Inaczej fryc, szpicak, szpiczak.
Młodzik
Młody byk jelenia lub daniela przebywający w czasie rykowiska (bekowiska) w pobliżu chmary, odpędzany przez byka stadnego (głównego) i nie dopuszczany do krycia łań. Inaczej chłyst, podciołek, towarzysz, kibic.
Nacinacz
Pies wyszarpujący fragmenty tuszy upolowanej zwierzyny bądź znalezionego postrzałka. Inaczej narzynacz.
Nacinanie
Kąsanie upolowanej zwierzyny przez psa, wyszarpywanie i pożeranie kawałków tuszy. Inaczej narzynanie.
Nadlufka
Myśliwska broń dwulufowa o pionowym układzie luf. Inaczej bok.
Naganiacz
Osoba biorąca udział w nagance, naganiająca zwierzynę na myśliwych.
Naganka
Jeden naganiacz lub grupa naganiaczy wypłaszających i naganiających zwierzynę na myśliwych.
Nakrywka
Ochronny kapturek zakładany na lufy broni, chroniący wnętrze luf przed opadami i przypadkowym zatkaniem np. śniegiem.
Nakładka
Dźwięk uderzenia kuli w chwili trafienia pocisku w tuszę zwierzyny (nakładający się na odgłos wystrzału).
Nalot
Zbiorowy przylot ptaków wędrownych w jedno miejsce.
Narogi
Jadalne, wewnętrzne narządy zwierzyny grubej (płuca, nerki, wątroba i serce).
Narzynacz
Pies wyszarpujący fragmenty tuszy upolowanej zwierzyny bądź znalezionego postrzałka. Inaczej nacinacz.
Narzynanie
Kąsanie upolowanej zwierzyny przez psa, wyszarpywanie i pożeranie kawałków tuszy. Inaczej nacinanie.
Naszczwać
Zachęcić psa do gonienia (tropienia) zwierzyny.
Nawoływanie
Głosy wzajemnie nawołujących się zwierząt. Inaczej zwoływanie.
Nazimek
Młody zając urodzony jesienią, z ostatniego w danym roku wykotu.
Nęcisko
Miejsce w łowisku, gdzie wykładaną karmą wabimy (nęcimy) dziki lub drapieżniki.
Nemrod
Jedno z określeń myśliwego.
Nestor
Starszy, bardzo doświadczony i zasłużony myśliwy.
Niedokunka
Młoda kuna w pierwszych miesiącach życia.
Niedolisek
Młody lis w pierwszych miesiącach życia.
Niedostęp
Układ odcisków racic w tropie zwierzyny, w którym tylne odciski tylnych racic układają się za odciskami przednich racic.
Niekoronny
Byk, którego tyki poroża nie są zakończone koroną.
Nielot
Bardzo młody, niezdolny jeszcze do lotu ptak lub osobnik dorosły w okresie zmiany upierzenia.
Nieregularny
Określenie samca zwierzyny płowej o porożu mającym nierówną liczbę odnóg na tykach. Na przykład jeżeli na jednej tyce jest siedem a na drugiej osiem odnóg to takiego byka określamy mianem szesnastaka nieregularnego.
Nogawica
Gęste upierzenie na nogach głuszca lub ptaka szponiastego.
Nora
Podziemna kryjówka, legowisko borsuków, lisów, królików.
Norowanie
Wejście psa do lisiej nory w celu wypchnięcia (wypłoszenia) lisa na powierzchnię, gdzie na strzał oczekuje myśliwy.
Norowiec
Pies (małych ras myśliwskich) wykorzystywany do pracy w norach lisich, borsuczych itd. wypędzający z nory drapieżniki.
Nurkowanie
Szybki lot sokoła w dół, w kierunku upatrzonej zdobyczy.
Obcierka
1. Niecelny strzał, kiedy kula jedynie obciera się o zwierza, nie powodując większej rany.
2. Ślady pozostawione na gałęziach i młodych drzewkach przez jeleniowate wycierające poroże.
Obciąć
O psie – okrążyć stado kuropatw, nie dopuścić do ucieczki.
Obiecujący
O zwierzu w wyjątkowo dobrej kondycji, przydatnym z uwagi na cechy fizyczne do dalszej hodowli. Inaczej przyszłościowy.
Obielanie
Ściąganie skóry z upolowanej zwierzyny. Inne określenia tej czynności to skórowanie oraz w przypadku zająca i dzikiego królika – osmużanie.
Objazd
Sposób polowania np. na lisa na otwartej przestrzeni polegający na objeżdżaniu konno zwierzyny i zataczaniu coraz mniejszych okręgów aż do zbliżenia się na odległość pozwalającą na strzał.
Oblany
Ptak w wyjątkowo dobrej kondycji, tłusty, wyrośnięty. Inaczej tuczny, pyszny.
Obroża
Odmiennie ubarwiony fragment piór wokół szyi niektórych ptaków.
Obwłoka
1. Wleczenie padliny do miejsca nęciska w celu zwabienia drapieżników.
2. Ciągnięcie padliny lub ustrzelonej zwierzyny drobnej w celu stworzenia sztucznego tropu dla szkolenia psów. Inaczej owłoka, powłoka, włóczka.
Obława
1. Określenie licznej naganki.
2. Sposób polowania na grubą zwierzynę, wielkie łowy.
Oczniak
Pierwsza od dołu (tuż nad różą) odnoga na tyce poroża byka jelenia i daniela. Inaczej ocznica.
Ocznica
Pierwsza od dołu (tuż nad różą) odnoga na tyce poroża byka jelenia i daniela. Inaczej oczniak.
Oczyć
O zwierzynie – rozglądać się wokoło, obserwować.
Odbić
1. Odstrzelić zwierzynę.
2. O psie – odłączyć jedną sztukę zwierzyny od stada.
3. Odstrzelić niecelnym strzałem kończynę lub skrzydło.
4. O broni – uderzyć w ramię w momencie strzału.
5. O jeleniu – odpędzić rywala od chmary w okresie rykowiska i przejąć łanie pod własną opiekę.
Odbić się
O starych samcach – odłączyć się od stada i wieść samotny żywot.
Odbój
1. Sygnał zakończenia polowania.
2. Jedna z części (trzecia) pieśni tokującego głuszca (przypominająca wyciąganie korka z butelki). Inaczej korkowanie, glokanie, klaskanie.
Odnoga
Odgałęzienie tyki poroża.
Odprawa
1. Początek polowania zbiorowego.
2. Nagradzanie psa patrochami zwierzyny.
Odsadzać się
O zwierzynie – uciekać (oddalać się) szybciej niż tropiące (goniące) psy.
Odtroczyć
Zdjąć z troków upolowane ptactwo.
Odtrop
1. Kierowanie się psa w kierunku przeciwnym niż uchodząca zwierzyna.
2. Wracanie zwierzyny po własnych tropach (śladach).
Odtrąbić
Zasygnalizować na rogu np. koniec miotu lub koniec polowania.
Odwiatr
Woń zwierzyny pozostawiona na śladach i tropach ułatwiająca tropienie i dochodzenie zwierzyny przez psa.
Odyniec
Dorosły samiec dzika.
Odzew
1. Zachowanie myśliwych lub naganki na sygnał łowiecki.
2. Zachowanie zwierzyny na odgłos wabika.
Odzież
1. Sierść żubra.
2. Upierzenie ptaków. Inaczej suknia, ubranie.
Oganiać
O byku jelenia – obiegać chmarę, zaganiając łanie i chroniąc je przed rywalami.
Ogniówka
Lis o żółto ubarwionej sierści oraz szarym podgardlu i podbrzuszu.
Okno
Otwór wejściowy do nory. Inaczej wlot (wylot).
Okładać
O psie myśliwskim, dokładnie przeszukiwać fragmenty łowiska w celu wyszukania zwierzyny.
Omyk
Ogon zająca lub królika. Inaczej kosmyk.
Opalenie
Ciemne zabarwienie zębów zwierzyny pojawiające się i uwidaczniające z wiekiem. Inaczej osmalenie.
Opierak
Środkowa odnoga (trzecia od dołu) na tyce wieńca jelenia.
Opierzyć
Niecelnie strzelić do ptaka, pozbawiając go części piór skrajnymi śrucinami.
Opolować
Odbyć polowanie na pewnym obszarze łowiska.
Oręż
1. Szable i fajki dzika.
2. Poroże byka jelenia.
Organista
Jeleń byk, który jako pierwszy zaczyna ryczeć na rozpoczynającym się rykowisku.
Osacznik
Osoba tropiąca i osaczająca zwierzynę bądź miejsca odbywania godów (toków).
Osada
Drewniany (najczęściej) element broni myśliwskiej (kolba + szyjka + łoże).
Osadzić
O psie (psach) – znaleźć i przytrzymać zwierzynę w miejscu. Inaczej ostanowić.
Ósemka
Określenie śrutu i amunicji zawierającej śrut nr 8.
Osiadła
O zwierzynie bytującej w jednym miejscu i niechętnie zmieniającej dany teren.
Osiemnastak
Jeleń byk o wieńcu, który ma po dziewięć odnóg na każdej tyce (lub przynajmniej na jednej z tyk – osiemnastak nieregularny).
Oskrzydlenie
Trafienie ptaka w skrzydło. Inaczej zbarczenie, zeskrzydlenie, zlotkowanie.
Ósmak
Byk jeleń lub rogacz mający po cztery odnogi na każdej lub przynajmniej na jednej z tyk poroża.
Osmalenie
ciemne zabarwienie zębów zwierzyny pojawiające się i uwidaczniające z wiekiem. Inaczej opalenie.
Osmużanie
Ściąganie skóry z upolowanego zająca lub dzikiego królika. Inaczej skórowanie.
Ostanowić
O psie (psach) – znaleźć i przytrzymać zwierzynę w miejscu. Inaczej osadzić.
Ostatni kęs
Zwyczaj łowiecki – cześć oddana upolowanej zwierzynie grubej przez włożenie jej do gęby odłamanej gałązki.
Ostęp
Spokojne miejsce w lesie, w którym zalega i odpoczywa zwierzyna. Inaczej matecznik.
Ostoja
1. Miejsce stałego bytowania i odpoczynku zwierzyny. Inaczej pielesz.
Ostroga
1. Pierwszy od dołu sęk w łopacie daniela.
2. Wyrostek na tylnej stronie cieków (nóg) niektórych kuraków np. bażanta.
Ostrolotka
Jedna z lotek ze skrzydła słonki stanowiąca trofeum myśliwskie. Inaczej piórko malarskie.
Ostrzelany
1. Pies przywykły do huku wystrzałów.
2. Bardzo ostrożny zwierz, wyczulony na wszelki ruch i odgłosy (zwierz do którego wcześniej strzelano).
Oszczek
Szczekanie psów po otropieniu zalegającej zwierzyny, po znalezieniu tropu lub odnalezieniu postrzałka.
Otok
Długa, kilkumetrowa linka do prowadzenia psa.
Otropić
Ustalić miejsce zalegania zwierzyny na podstawie tropów.
Otrąbić
Uczcić upolowaną zwierzynę sygnałem granym na rogu myśliwskim.
Owca
Samica muflona.
Owłoka
1. Wleczenie padliny do miejsca nęciska w celu zwabienia drapieżników.
2. Ciągnięcie padliny lub ustrzelonej zwierzyny drobnej w celu stworzenia sztucznego tropu dla szkolenia psów. Inaczej obwłoka, powłoka, włóczka.
Oznajmianie
Głoszenie myśliwemu przez psa o odnalezieniu postrzałka.
Oślada
Trop drapieżnika na śniegu.
Pancerz
1. Zewnętrzna powłoka pocisku kulowego.
2. Upierzenie na piersi głuszca.
3. Posklejana błotem i żywicą sierść dzika.
Papranie
Kąpanie się ptaków w suchym piasku. Inaczej paprzenie.
Paprzenie
Kąpanie się ptaków w suchym piasku. Inaczej papranie.
Paprzysko
Miejsce zażywania piaszczystych kąpieli przez ptaki. Inaczej kąpielisko.
Paradoks
Nagwintowanie zakończenia lufy w broni gładkolufowej jak również gwintowany czok montowany w takiej broni.
Parasol
Paśnik dla zwierzyny o konstrukcji podobnej do parasola.
Parkać
Przejawiać wobec siebie popęd płciowy i odbywać gody (kopulować). Inaczej parzyć, parkocić (zające).
Parkocić
Przejawiać wobec siebie popęd płciowy i odbywać gody (kopulować) – zające. Inaczej parkać (ptaki), parzyć się.
Parkot
Specyficzny zapach jelenia byka w okresie rykowiska. Inaczej swąd.
Parkoty
Okres godowy zajęcy i dzikich królików.
Parostki
Poroże rogacza (kozła).
Parskanie
Charakterystyczny głos (wydawany chrapami) przez łosie.
Partacz
Myśliwy strzelający niecelnie. Inaczej pudlarz.
Parzyć się
Przejawiać wobec siebie popęd płciowy i odbywać gody (kopulować). Inaczej parkać (ptaki), parkocić (zające).
Pasiak
Młody dzik w pierwszym roku życia o charakterystycznej sukni w pasy. Inaczej warchlak.
Pasynek
Palcowata odnoga na łopacie łosia.
Paszcza, paszczęka
Pysk drapieżnika lub psa.
Patrochy
Wewnętrzne, niejadalne części tuszy zwierzyny.
Patroszenie
Usuwanie wnętrzności z tuszy pozyskanej zwierzyny.
Patry
Jedno z określeń oczu zająca. Inne – blaski, trzeszcze, wytrzeszcze, gały, bałuchy.
Pazur wyciagu
Element broni palnej usuwający łuskę z komory nabojowej.
Paśnik
Urządzenie łowieckie służące do wykładania zwierzynie karmy głównie w okresie zimowym.
Paść w ogniu
O zwierzynie – zwalić (przewrócić) się natychmiast po celnym strzale.
Pędzel
Pęk dłuższych włosów u nasady prącia samców zwierzyny płowej i czarnej. Inaczej wiecheć.
Pędzelek
1. Charakterystyczne, czarne piórko, układające się w szczoteczkę, rosnące u nasady ogona słonki. Piórko to stanowi trofeum łowieckie. Inaczej bródka.
2. Kępka dłuższych włosów na uchu rysia.
Pędzenie
Naganianie zwierzyny przez nagankę w kierunku stanowisk myśliwych.
Peruka
Bezkształtna masa kostna wyrastająca niekiedy (zamiast normalnego poroża) u samców zwierzyny płowej na skutek zaburzeń hormonalnych.
Perukarz
Samiec zwierzyny płowej o porożu w formie nieforemnej narośli. Takie zdeformowane poroże nie jest zrzucane i ciągle narasta, utrudniając zwierzynie normalne bytowanie.
Perły
Nieregularne wyrostki i zgrubienia kostne na porożu jeleni i saren.
Pianie
Wydawanie głosu przez bażanta.
Piastun
Młody niedźwiedź pozostający pod opieką niedźwiedzicy.
Piechur
Ptak wyciekający (uciekający, biegnący) pieszo bez zrywania się do lotu.
Pieczęć
1. Złom układany na ranie wlotowej ustrzelonej zwierzyny grubej.
2. Dolna część róży zrzuconej tyki poroża.
3. Pojedynczy odcisk w tropie zwierzyny.
Pielesz
1. Miejsce stałego bytowania i odpoczynku zwierzyny. Inaczej ostoja.
2. Gniazdo ptaka szponiastego.
Pień
Wyrostek kostny, na którym formuje się tyka poroża. Inaczej możdżeń.
Pierzenie
Coroczna, sezonowa wymiana piór. Inaczej linienie.
Pies
Samiec wilka, lisa, jenota i borsuka.
Pieśń
Głos tokujących kuraków. Inaczej gra, śpiew.
Piórko malarskie
Jedna z lotek ze skrzydła słonki stanowiąca trofeum myśliwskie. Inaczej ostrolotka.
Pióro
1. Ogólne określenie ptactwa łownego.
2. Szczecina na grzbiecie dużego dzika. Inaczej chyb.
Pisanie
Pozostawianie w łowisku tropów i śladów przez zwierzynę.
Pisanie testamentu
Ostatnie tchnienie grubej zwierzyny, kiedy badylami, biegami lub cewkami rozgarnia ściółkę (runo, darń) w miejscu powalenia (trafienia).
Piszczałka
Drewniany wabik używany do wabienia ptaków np. jarząbków. Inaczej kwiel.
Piszczenie
Głos wydawany przez kozę w okreisie rui lub głos przestraszonego koźlęcia.
Piątka
Śrut nr 5 (2,75 mm) lub amunicja śrutowa z ładunkiem śrutu nr 5.
Plewisko
Miejsce wykładania karmy (ziarna) dla ptactwa łownego przykryte daszkiem. Inaczej podsyp, posyp.
Plusk
Ogon bobra. Inaczej kielnia.
Pniak
Kieł szczątkowy występujący w górnej szczęce jeleniowatych. Pniaki stanowią trofeum łowieckie i wykorzystywane są m.in. do wyrobu biżuterii w stylu łowieckim. Inaczej grandel, hak.
Pobekany
Byk jelenia lub daniela zmęczony okresem godowym i stoczonymi walkami.
Podawka
Drewniany przyrząd do nauki aportowania. Inaczej podnoska, koziołek.
Podbicie
Miękkie i delikatne włosie okrywowe, znajdujące się pod sierścią. Inaczej puch, podszerstek.
Podciołek
Młody byk jelenia lub daniela przebywający w czasie rykowiska (bekowiska) w pobliżu chmary, odpędzany przez byka stadnego (głównego) i nie dopuszczany do krycia łań.. Inaczej młodzik, chłyst, towarzysz, kibic.
Podczerwie
Podbrzusze zwierzyny płowej i czarnej.
Podeszwa
Spodnia część stopy zająca.
Podkoronna odnoga
Rzadko występująca, czwarta od dołu odnoga na tyce wieńca. Inaczej odnoga wilcza lub zbędna.
Podkowa
Brązowe upierzenie na piersi kuropatwy w kształcie podkowy.
Podkładacz
Osoba wchodząca z psem (lub psami) do miotu lub osoba naprowadzająca psa (psy) na trop zwierzyny.
Podlot
Młody ptak próbujący wzbijać się do lotu. Inaczej podlotek.
Podlotek
Młody ptak próbujący wzbijać się do lotu. Inaczej podlot.
Podnoska
Drewniany przyrząd do nauki aportowania. Inaczej koziołek, podawka.
Podpalany
O zwierzynie lub psie, której sierść (suknię, uwłosienie) charakteryzują plamy w odcieniu od żółtego do brązowego.
Podryw
1. Polowanie polegające na wypłaszaniu i strzelaniu do podrywającego się (z traw, szuwarów, wody) ptactwa.
2. Zrywanie się (z traw, szuwarów, wody) ptactwa do lotu.
Podskakiwanie
Sposób podchodzenia (po 2-3 kroki) myśliwego do tokującego głuszca w czasie jednej ze zwrotek jego pieśni. Inaczej doskakiwanie, skakanie.
Podsyp
Miejsce wykładania karmy (wysypywania ziarna) dla bażantów i kuropatw, przykryte konstrukcją w formie daszku jedno lub dwuspadowego. Inaczej posyp, daszek, plewisko.
Podszerstek
Miękkie i delikatne włosie okrywowe, znajdujące się pod sierścią. Inaczej puch, podbicie.
Podsłuch
Nadsłuchiwanie odgłosów zwierzyny w celu ustalenia miejsca ich pobytu (bukowiska, rykowiska, tokowiska, kąpieliska, buchtowiska). Inaczej wysłuch.
Pojedynek
Zwierzyna gruba, która odłączyła się od stada (watachy, chmary) i wiedzie samotny tryb życia. Inaczej jedyniec.
Pojedynka
1. Broń myśliwska o jednej lufie (śrutowej). Inaczej jednorurka.
2. Samica ptaka łownego pozostająca bez samca w okresie godowym.
Pojemność łowiska
Maksymalna wielkość populacji danego gatunku mogąca bytować na danym terenie bez większych szkód dla upraw i gospodarki leśnej oraz przy optymalnej dostępności bazy pokarmowej.
Pokot
Ułożenie zwierzyny upolowanej na polowaniu zbiorowym w określonym tradycją porządku i odegranie sygnałów łowieckich dla każdego rodzaju zwierzyny.
Pokrój
Wygląd zewnętrzny psa, charakterystyczny dla danej rasy. Inaczej eksterier.
Polano
Ogon wilka. Inaczej wiecha.
Pole
1. Wiek psa oznaczający rok życia (pies w trzecim polu oznacza psa w trzecim roku życia).
2. Obszar łowiska objęty polowaniem.
3. Część przewodu lufu gwintowanej.
Poligamia
Łączenie się osobników różnych płci w krótko trwające związki i poszukiwanie następnego partnera, lub związki np. jednego samca z kilkoma samicami.
Polowanie par force
Konne polowanie z psami.
Pomykanie
Bieg zająca, królika lub lisa.
Ponowa
Świeży śnieg, na którym łatwo zauważyć i rozpoznać tropy zwierzyny. Ponowa ułatwia otropienie zwierzyny przed polowaniem zbiorowym lub w czasie inwentaryzacji.
Popiel
Lis o ubarwieniu szaro-popielatym.
Poroże
Ogólna nazwa rosoch, wieńców, oręży, tyk, łopat, parostków (urożenia samców zwierzyny płowej).
Porting luf
Nawiercenia przy końcach luf zmniejszające podrzut broni
Poryk
Krótki, pojedynczy ryk byka jelenia.
Posoka
Krew zwierzyny. Inaczej farba.
Posokowiec
Pies przeznaczone głównie do poszukiwania postrzałków zwierzyny po farbie (posoce).
Postękiwanie
Krótkie, urywane głosy wydwane przez byka łosia lub byka jelenia w okresie godowym. Inaczej stękanie.
Postrzałek
Zwierzyna zraniona (postrzelona) przez myśliwego.
Posyp
Miejsce wykładania karmy (wysypywania ziarna) dla bażantów i kuropatw, przykryte konstrukcją w formie daszku jedno lub dwuspadowego. Inaczej daszek, podsyp, plewisko.
Powłoka
1. Wleczenie padliny do miejsca nęciska w celu zwabienia drapieżników.
2. Ciągnięcie padliny lub ustrzelonej zwierzyny drobnej w celu stworzenia sztucznego tropu dla szkolenia psów. Inaczej obwłoka, owłoka, włóczka.
Połeć
Bok zwierzyny.
Położyć
Powalić zwierzynę celnym strzałem. Inaczej kłaść.
Półłopatacz
Byk łosia lub daniela z porożem w formie niepełnych łopat.
Poślak, poszlak
Tropy zwierzyny drobnej dobrze widoczne np. na śniegu.
Poświst, świst
1. Odgłos jaki wydają lecące dzikie kaczki.
2. Głos wydawany przez jarząbki i słonki.
Prawka
Prawa lufa dubeltówki.
Próchnienie
Choroba poroża. Inaczej murszenie.
Profil
Atrapa dzikiej kaczki (lub innego ptaka), przywabiająca inne ptaki danego gatunku. Inaczej cień, bałwanek.
Prószenie
Wydalanie odchodów przez zwierzynę płową, zające i dzikie króliki. Inaczej bobczenie.
Prowadzić
1. O byku lub odyńcu – przewodzić i czuwać nad chmarą, watachą.
2. Celować do poruszającej się zwierzyny (rzutka).
Prychanie
Odgłosy wydawane przez zaniepokojonego dzika. Inaczej dmuchanie.
Przechera
Jedno z określeń lisa (chytrego i przebiegłego).
Przechodni
Zwierz bez stałej ostoi, stale zmieniający miejsce, wędrujący. Inaczej wędrowny.
Przefarbowanie
Okresowa zmiana barwy sukni. Inaczej wyfarbowanie, wybarwianie.
Przelatek
Dzik w drugim roku życia.
Przeloty
Jedna z konkurencji strzelań myśliwskich. Inaczej – bażant – (konkurencja strzelań śrutowych do rzutków).
Przenożenie
Przełożenie skoków strzelonego zająca w ten sposób, aby możliwe było zawieszenie na drągu karawanu (zwierzyniaka) – przełożenie jednego skoku przez nacięcie w drugim. Inaczej zaskokowanie.
Przestrzał
Rana w miejscu przestrzelenia zwierzyny (otwór wylotowy kuli). Inaczej wylot.
Przestrzeliwanie broni
Danie dwóch, trzech strzałów dla sprawdzenia celności np. po zakupie nowej paczki amunicji lub zmianie używanej gramatury pocisków.
Przezimek
Zwierzę urodzone w ubiegłym roku.
Przodownica
Łania, locha lub owca muflona prowadząca chmarę (watachę) i sprawująca opiekę nad jego bezpieczeństwem.
Przyrost zrealizowany
Ilość osobników danego gatunku, które (spośród wszystkich urodzonych w danym roku) dożyły wieku dojrzałego tzn. do następnej wiosny (nie mylić z dojrzałością płciową).
Przyrykiwanie
Przywabianie byków podczas rykowiska (bukowiska) poprzez naśladowanie wabikiem głosów wydawanych przez byki.
Przyspiesznik
Urządzenie zmniejszające siłę oporu języka spustowego przy oddawania strzału.
Przystrzeliwanie broni
Regulacja nastawienia przyrządów celowniczych wraz z oddawaniem próbnych strzałów.
Przyszłościowy
O zwierzu w wyjątkowo dobrej kondycji, przydatnym z uwagi na cechy fizyczne do dalszej hodowli. Inaczej obiecujący.
Przytroczenie
Zawieszenie ustrzelonych ptaków na trokach.
Psiarnia
1. Miejsce hodowli bądź trzymania psów.
2. Określenie wszystkich psów jednego myśliwego (hodowcy).
Psiarz
Myśliwy preferujący polowania z psami i(lub) hodujący psy myśliwskie.
Puch
Miękkie i delikatne włosie okrywowe, znajdujące się pod sierścią. Inaczej podszerstek, podbicie.
Pudlarz
Myśliwy strzelający niecelnie. Inaczej partacz.
Pyszny
Ptak w wyjątkowo dobrej kondycji, tłusty, wyrośnięty. Inaczej tuczny, oblany.
Pyza
Chrapy łosia.
Płochacz
Pies wykorzystywany do wyszukiwania i wypłaszania zwierzyny z jej miejsca zalegania bądź bytowania (legowisk, wysokich i gęstych traw, zarośli, szuwarów itd). Inaczej szperacz.
Płowa (zwierzyna)
Łosie, jelenie, daniele i sarny. Inaczej płowce.
Płowce
Łosie, jelenie, daniele i sarny. Inaczej zwierzyna płowa.
Racica
Rogowe zakończenie trzeciego i czwartego palca kończyn łosia, jelenia, daniela, muflona i sarny.
Raciczka
Rogowe zakończenie drugiego i piątego palca kończyn łosia, jelenia, daniela, muflona i sarny (wyrostek z tyłu nóg nieco powyżej racic). Inaczej szpila.
Rajery
Długie pióra rosnące na głowie czapli cenione dawniej jako trofeum.
Rakieta
Reakcja zwierzyny na strzał, charakteryzująca się gwałtownym wyskokiem do góry po trafieniu kulą w komorę. Inaczej świeca.
Rant
Wystająca dolna część łuski. Inaczej brzeg.
Rapcie
Racice dzika.
Rechtanie
Odgłos wydawany przez dziki.
Regularny
Określenie samca zwierzyny płowej o porożu mającym równą liczbę odnóg na każdej z tyk. Na przykład jeżeli na jednej tyce jest osiem odnóg to takiego byka określamy mianem szesnastaka regularnego.
Reintrodukcja
Wsiedlanie gatunków zwierząt na terenach, na których zwierzęta te wcześniej występowały, jednak z różnych przyczyn ich populacja wyginęła.
Respektowanie
Prawidłowe zachowanie się psa polegające na ignorowaniu zwierzyny innej niż ta na którą się poluje.
Rodnia
Zewnętrzny narząd płciowy samic.
Rogacz
Dorosły samiec sarny. Inaczej kozioł, sarniak.
Rogal
Określenia samca żubra, łosia, jelenia, daniela. Inaczej byk.
Rogi
Urożenie żubra, kozicy i muflona. Wyrostki kostne na głowie muflona nasadzane na stałe
Rogowanie
Walka dwóch samców zwierzyny płowej, atak na rywala, konkurenta w okresie godowym.
Rolowanie, rulowanie
Koziołkowanie biegnącej zwierzyny po trafieniu. Inaczej zrolowanie, zrulowanie.
Rosochy
Poroże łosia.
Rozłoga
Odległość pomiędzy tykami poroża mierzona w najszerszym miejscu.
Róża
Półkolisty fragment silnie fałdowanej skóry w kolorze czerwonym nad okiem (ziernikiem) samców niektórych kuraków (głuszec, cietrzew, bażant). Inaczej brew, brewka, korale. 2. Dolna, szersza część tyki poroża samców zwierzyny płowej.
Rożek
Prosty myśliwski instrument dęty. Inaczej buczek.
Ruja dodatkowa
Okres godowy saren w okresie późnej jesieni, kiedy pokrywane są kozy nie pokryte podczas rui właściwej na przełomie lipca i sierpnia.
Rujka
1. Głos jaki wydaje byka łosia w trakcie krycia łoszy. Inaczej rżenie.
2. Okres godowy saren.
Rura
Korytarz prowadzący do komory w norze lisa lub borsuka.
Rwanie się
Szybkie podrywanie się ptaka dolotu, wzlatywanie.
Ryk, ryczenie
Wydawanie przeciągłego głosu przez byka jelenia w okresie rykowiska.
Rykoszet
Odbicie się pocisku kulowego lub wiązki śrutu od przeszkody.
Rykowisko
1. Okres, w którym odbywają się gody jeleni.
2. Miejsce odbywania jelenich godów.
Rzucanie
Wydawanie przez łosie, jelenie i daniele na świat potomstwa. Inaczej cielenie.
Rzut
Nowonarodzone młode psa, lisa, borsuka i innych drapieżników. Inaczej miot.
Rżenie
Głos jaki wydaje byka łosia w trakcie krycia łoszy. Inaczej rujka.
Sadowisko
Określenie toków oraz miejsca ich odbywania przez kuraki i bataliony. Inaczej tokowisko, igrzysko.
Sady
Poranne zloty kaczek z żerowisk i noclegowisk na wodę.
Sadyba
Kwatera myśliwska. Inaczej koliba.
Samura
Stara i doświadczona samica dzika (locha).
Sarniak
Dorosły samiec sarny. Inaczej rogacz, kozioł.
Scypulczak
Samiec zwierzyny płowej z porożem w scypule.
Scypuł
Owłosiony naskórek pokrywający nie uformowane do końca poroże, zrzucany (wycierany) po zakończeniu procesu wzrostu poroża. Inaczej mech.
Sęk
Palczasty wyrostek na łopacie daniela.
Sekundowanie
Współpraca młodszego psa z drugim, bardziej doświadczonym, przy wystawianiu myśliwemu ptactwa.
Selekcjoner
Myśliwy uprawniony do strzelania każdej zwierzyny łownej (w tym samców zwierzyny płowej i muflonów).
Selekt
Zwierzę, które z powodu niekorzystnych cech nie nadaje się do dalszej hodowli i powinno być usunięte z łowiska (przeznaczone do odstrzału).
Serweta
Jaśniejsza sierść na zadzie zwierzyny płowej. Inaczej talerz, lustro, chustka, zwierciadło.
Sfora
Dwa psy gończe, pracujące wspólnie, powiązane jedną smyczą. 2. Smycz wiążąca parę psów gończych.
Siadło
Miejsce, w którym siadają lub nocują ptaki.
Siodło
Jasne plamy na sierści muflona ułożone po bokach, przypominające kształtem nałożone siodło.
Siuta
Samica sarny. Inaczej koza.
Siąg, sięg
Rozpiętość skrzydeł ptaka.
Skakanie
Sposób podchodzenia (po 2-3 kroki) myśliwego do tokującego głuszca w czasie jednej ze zwrotek jego pieśni. Inaczej doskakiwanie, podskakiwanie.
Skoki
Nogi zająca.
Skolenie
Głos lisa.
Skomlenie
Cichy głos młodych drapieżników psowatych i psów.
Skórowanie
Ściąganie skóry z upolowanej zwierzyny. Inne określenia tej czynności to obielanie oraz w przypadku zająca i dzikiego królika – osmużanie.
Skrocz
Sposób przemieszczania się łosia kłusem, przestawiając przemiennie jednocześnie oba badyle (kończyny) prawe lub lewe.
Skrom
Tłuszcz z zająca lub królika.
Skromny
Określenie zwierzyny (głównie zająca i królika) dobrze odżywionego, o dużej masie ciała.
Skrzekot
Bezpłodny mieszaniec cietrzewia i głuszca.
Skłuwanie
Dobijanie postrzałka przy pomocy noża (broni białej). Inaczej kłucie.
Smolarz
Gwarowe określenie dużego dzika. Inaczej smoluch, usmol, czarnuch, błociarz.
Smoluch
Gwarowe określenie dużego dzika. Inaczej smolarz, usmol, czarnuch, błociarz, kaban.
Smuż, smużek
Skórka zająca lub królika.
Smycz
Para chartów wspólnie okładających pole.
Sowi lot
Lot ptaka podobny do lotu sowy, cichy, bezgłośny.
Spadanie
Sfruwanie (zlatywanie) ptaków na ziemię lotem ślizgowym. Inaczej spływanie.
Spadły
Zwierz w bardzo złej kondycji, wychudnięty, osłabiony.
Spałowanie
Zgryzanie (a następnie zjadanie) kory z młodych drzew przez zwierzynę płową.
Spaśny
Określenia zwierza zdrowego, odżywionego, w doskonałej kondycji fizycznej. Inaczej łojny, kraśny.
Spust
Element broni, którym bezpośrednio zwalniamy iglicę powodując wystrzał. Inaczej język spustowy.
Spuścić
Trafić lecącego ptaka lub rzutek. Inaczej strącić.
Spływanie
Sfruwanie (zlatywanie) ptaków na ziemię lotem ślizgowym. Inaczej spadanie.
Stadny byk
Jeleń lub daniel przewodzący chmarze i odgrywający wiodącą rolę w okresie godowym (rykowiska, bekowiska). Inaczej główny byk.
Starka
Samica ptaka wodząca pisklęta.
Stawka
Noga borsuka, jenota lub lisa.
Staśmienie
Deformacja poroża polegająca na silnym spłaszczeniu tyk.
Stękanie
Krótkie, urywane głosy wydwane przez byka łosia lub byka jelenia w okresie godowym. Inaczej postękiwanie.
Sterówka
Pióro ogonowe ułatwiające ptakom zmianę kierunku lotu.
Stójka
Charakterystyczna poza psa (zastygnięcie w bezruchu, podniesiona przednia łapa, wyprostowany ogon) wystawiającego zwietrzoną zwierzynę.
Straszenie
Wydawanie przez łosie, jelenie lub sarny ostrzegawczego głosu w celu potwierdzenia swojej dominacji lub odstraszenia rywala.
Strugi
Przednie zęby (siekacze) bobra, zająca, królika, piżmaka.
Strychulec
Krótko przycięty (kurtyzowany) ogon niektórych psów.
Strzyże
Włosy czuciowe wyrastające u nasady nosa zająca i królika (podobne do wąsów).
Strzyżenie
1. Nastawianie uszu w kierunku dźwięku, badanie przez zwierzynę uszami, czy nie ma zagrożenia.
2. Obgryzać przez zającowate roślin w czasie żerowania.
Strącić
Trafić lecącego ptaka lub rzutek. Inaczej spuścić.
Suknia
1. Sierść zwierzyny czworonożnej (płowej, muflonów, dzików).
2. Upierzenie ptaków. Inaczej odzież, ubranie.
Swąd
Specyficzny zapach jelenia byka w okresie rykowiska. Inaczej parkot.
Szabas
Przerwa w tokach cietrzewi (od wschodu słońca do zmierzchu). Inaczej milczanka.
Szable
Kły w żuchwie (dolnej szczęce) dzika.
Szarak
Pospolita nazwa zająca szaraka.
Szczecina
Suknia (owłosienie) dzika.
Szczotka
wyraźnie dłuższe od reszty sukni włosy w okolicy narządów rodnych kozy. Inaczej fartuszek.
Szczotki
Zrogowaciałe wyrostki na bokach palców kuraków wyrastające w okresie toków i znikające po tokach. Inaczej szpilki, igły.
Szesnastak
Jeleń byk o wieńcu, który ma po osiem odnóg na każdej tyce (lub przynajmniej na jednej z tyk – szesnastak nieregularny).
Szesnastka
Myśliwska broń gładkolufowa o kalibrze 16.
Szlifowanie
1. Czwarta część pieśni tokującego koguta głuszca. Podczas tej zwrotki kogut na chwilę głuchnie, co umożliwia myśliwemu lub obserwatorowi podejście 2-3 kroki bliżej ptaka. Inaczej czyhitanie.
2. Trzaskanie kłami przez dzika. Inaczej kłapanie.
Sznur
1. Trop zwierzyny poruszającej się jeden za drugim.
2. Linka z zawieszonymi na niej kolorowymi, jaskrawymi chorągiewkami. Inaczej fladra.
Sznurowanie
1. Poruszanie się zwierzyny jeden za drugim, w jednej linii. Najbardziej charakterystyczny sposób przemieszczania się np. wilków.
2. Zakładanie fladr – okalanie miotu fladrami (sznurami z zawieszonymi kolorowymi, jaskrawymi chorągiewkami) w którym znajduje się zwierzyna.
3. Charakterystyczny sposób poruszania się drapieżnika np. lisa przeszukującego pole w poszukiwaniu ofiary. Lis pozostawia wówczas trop w postaci jednej linii (odciski łap układają się w linię, a tylne łapy stawia w miejsce przednich).
Szperacz
Pies wykorzystywany do wyszukiwania i wypłaszania zwierzyny z jej miejsca zalegania bądź bytowania (legowisk, wysokich i gęstych traw, zarośli, szuwarów itd). Inaczej płochacz.
Szpicak
1. Samiec zwierzyny płowej (byk, rogacz) o porożu w formie szpic, o tykach pozbawionych odnóg. Inaczej szpiczak.
2. Myśliwy bez odpowiedniego doświadczenia, poznający dopiero tajniki łowiectwa. Inaczej fryc, młodziak, szpiczak.
Szpiczak
1. Samiec zwierzyny płowej (byk, rogacz) o porożu w formie szpic, o tykach pozbawionych odnóg. Inaczej szpicak.
2. Myśliwy bez odpowiedniego doświadczenia, poznający dopiero tajniki łowiectwa. Inaczej fryc, młodziak, szpicak.
Szpila
Rogowe zakończenie drugiego i piątego palca kończyn łosia, jelenia, daniela, muflona i sarny (wyrostek z tyłu nóg nieco powyżej racic). Inaczej raciczka.
Szpilki
Zrogowaciałe wyrostki na bokach palców kuraków wyrastające w okresie toków i znikające po tokach. Inaczej igły, szczotki.
Sztucer
Myśliwska broń kulowa z lufą gwintowaną.
Szydlarz
Samiec zwierzyny płowej noszący poroże w formie ostro zakończonych tych bez odnóg.
Szydło
Ostro zakończona (bez odnóg) tyka poroża.
Słabizna
Tylna część brzucha zwierzyny.
Słuchy
Uszy zająca.
Słupkowanie
Przysiadanie przez zające na tylnych skokach (kończynach) i obserwowanie okolicy (wypatrywanie zagrożenia).
Ścinka
Drobne fragment sukni (sierści) oderwane od tuszy zwierzęcia przez kulę.
Ślad
1. Widoczna oznaka przebywania zwierzyny w łowisku np. trop, odchody, legowisko, spałowanie, babrzysko itd.
2. Oznaki postrzelenia zwierzyny np.. ścinka sukni (futra), farba na tropie itd.
Ślepia
Oczy drapieżników.
Ślimy
Rogi muflona.
Śpiew
Głos tokujących kuraków. Inaczej gra, pieśń.
Świeca
1. Oko zwierzyny płowej, muflona i dzika.
2. Start do lotu spłoszonego ptaka np. bażanta.
3. Reakcja zwierzyny na strzał, charakteryzująca się gwałtownym wyskokiem do góry po trafieniu kulą w komorę. Inaczej rakieta.
Świece
Oczy zwierzyny płowej i muflonów.
Świst, poświst
1. Odgłos jaki wydają lecące dzikie kaczki.
2. Głos wydawany przez jarząbki i słonki.
Tabakiera
Zakończenie gwizdu (nos) dzika.
Tabun
Stado dużych ptaków np. gęsi.
Talerz
Jaśniejsza sierść na zadzie zwierzyny płowej. Inaczej lustro, serweta, chustka, zwierciadło.
Tarcza
Biała plama na czole łyski. Inaczej łysina.
Tarzawisko
Miejsce suchej (piaszczystej) albo błotnej kąpieli zwierzyny grubej.
Telękanie
Pierwsza część (zwrotka) pieśni tokującego koguta głuszca. Inaczej klektanie, klapanie.
Toki
Okres godowy ptaków.
Tokowisko
Określenie toków oraz miejsca ich odbywania przez kuraki i bataliony. Inaczej igrzysko, sadowisko.
Towarzysz
Młody byk jelenia lub daniela przebywający w czasie rykowiska (bekowiska) w pobliżu chmary, odpędzany przez byka stadnego (głównego) i nie dopuszczany do krycia łań. Inaczej młodzik, podciołek, chłyst, kibic.
Towarzysze łowów
Grupa osób wspólnie polujących i przyjaźniących się. Inaczej brać łowiecka, brać myśliwska.
Trelowanie
Druga zwrotka (część) pieśni tokującego koguta głuszca.
Trikolor
Trójkolorowe umaszczenie psa.
Troczenie
Czynność wieszania ustrzelonych ptaków na trokach.
Trójlufka
Broń myśliwska z trzema lufami (z różną kombinacją luf gładkich i gwintowanych). Inaczej dryling.
Trok (troczek)
Rzemień mocowany do pasa z pętelkami do zawieszania i noszenia upolowanego pióra (ptactwa) w czasie polowania.
Trop gonny
Trop jaki pozostawia zwierzyna poruszająca się biegiem, uciekająca.
Tropowiec
Pies pracujący na tropie zwierzyny, odznaczający się doskonałym wiatrem (węchem). Zadaniem jego jest tropienie zwierzyny po tropach wykorzystując ślady zapachowe.
Trwoga
Szybka i głośna ucieczka spłoszonego łosia.
Tryk
Dojrzały samiec muflona. Inna nazwa – baran.
Trykanie
Walka muflonów w okresie godowym.
Trzebienie
Usuwanie jąder upolowanej zwierzynie.
Trzeszcze
Jedno z określeń oczu zająca. Inne – blaski, bałuchy, wytrzeszcze, gały, patry.
Tuba
Wabik używany w okresie rykowiska, naśladujący ryk jelenia.
Tuczny
Ptak w wyjątkowo dobrej kondycji, tłusty, wyrośnięty. Inaczej oblany, pyszny.
Turzyca
1. Sierść zająca i dzikiego królika.
2. Ogólne określenie zajęcy i dzikich królików.
Tusza
Ciało upolowanej zwierzyny grubej.
Tuszka
Ciało upolowanej zwierzyny drobnej.
Tyka
Główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi bądź łopaty. Inaczej łodyga, konar.
Ubić
Pozyskać zwierzynę, upolować.
Ubranie
Upierzenie ptaków. Inaczej odzież, suknia.
Ucho, uszko
Pęczek piór wyrastający z boku głowy niektórych ptaków np. bażantów.
Ucięcie, urwanie
1. Nagłe przerwanie grania (pieśni) przez tokującego ptaka.
2. Nagłe zaprzestanie głoszenia przez psa.
Unoszenie
Ćwiczenie z ptakiem łowczym – przyzwyczajanie do siedzenia na rękawicy sokolniczej.
Usmol
Gwarowe określenie dużego dzika. Inaczej smoluch, smolarz, czarnuch, błociarz.
Uwstecznianie
Postępujące wraz z wiekiem (po okresie szczytowego rozwoju) nakładanie coraz gorszego poroża (jego formy i masy).
Varmint
Rodzaj sztucera z nieco cięższą, masywniejszą lufą, bez otwartych przyrządów celowniczych (muszki i szczerbinki).
Wab
1. Głos wydawany przez nawołującą się zwierzynę w okresie rui.
2. Naśladowanie głosu zwierzyny przez wabiarza w celu jej przywabienia.
3. Żywe zwierzę (lub atrapa) służące jako przynęta.
Wachlarz
Ogon głuszca (o charakterystycznym kształcie przypominającym wachlarz).
Wadera
Samica wilka.
Waga
Ciąg, kierunek przemieszczania się zwierzyny, stałe miejsce przechodzenia, przesmyk.
Warchlak
Młody dzik w pierwszym roku życia o charakterystycznej sukni w pasy. Inaczej pasiak.
Wataha
Stado dzików lub wilków.
Wędrowny
Zwierz bez stałej ostoi, stale zmieniający miejsce, wędrujący. Inaczej przechodni.
Węglarz
Lis o zabarwieniu futra w kolorach od ciemnoszarego aż do czarnego wraz z czarnym kwiatem (w odróżnieniu od żmijki-lisa z białym kwiatem). Inaczej murzyn.
Weszka
Młoda, jeszcze nie wypierzona kuropatwa.
Wiatr
Węch psa myśliwskiego. Inaczej cuch.
Widlica
Rozwidlenie tyk lub odnóg w porożu zwierzyny płowej.
Widłak
Samiec zwierzyny płowej posiadający po dwie odnogi na tykach poroża.
Widłówka
Młoda kuropatwa o ogonie w kształcie widełek ukształtowanym w ten sposób utratą (w wyniku pierzenia się) środkowych sterówek.
Wiecha
Ogon wilka. Inaczej polano.
Wiecheć
Pęk dłuższych włosów u nasady prącia samców zwierzyny płowej i czarnej. Inaczej pędzel.
Wieczny
O zwierzynie – nie zmieniający formy poroża np. wieczny ósmak – byk, który od pewnego wieku co roku nasadza wieniec ósmaka.
Wieniec
Poroże jelenia byka.
Wietrznik
Nos psa lub drapieżników.
Wietrzyć
O zwierzynie – sprawdzać i lustrować okolicę za pomocą zmysłu powonienia, O psie – poszukiwać tropów zapachowych zostawionych przez zwierzynę.
Wilcza odnoga
Rzadko występująca, czwarta od dołu odnoga na tyce wieńca. Inaczej odnoga podkoronna lub zbędna.
Wiosło
Noga ptaka wodnego (charakterystyczną cechą jest błona między palcami).
Wiosłować
O ptactwie wodnym – płynąć.
Wlot
1. Otwór wejściowy do nory. Inaczej okno, wylot.
2. Rana postrzałowa w miejscu trafienia.
Wnyk
Pętla z drutu lub linki do łapania zwierząt. Jest to nielegalna, nie dozwolona prawem metoda chwytania zwierząt.
Woliera
Miejsce ogrodzone siatką do hodowli ptaków (np bażantów) lub ich przetrzymywania (np. ptaków łowczych).
Wybarwianie
Okresowa zmiana barwy sukni. Inaczej wyfarbowanie, przefarbowanie.
Wybielanie
Jeden z procesów preparacji czaszek (trofeów). Inaczej bielenie.
Wyciekanie
Uciekanie ptactwa pieszo, najczęściej zauważalne wśród kuraków. Inaczej ciekanie.
Wycieranie
Usuwanie scypułu z poroża przez pocieranie porożem o gałęzie i pnie młodych drzew i krzewów. W ten sposób żywica i soki roślinne zabarwiają poroże zwierzyny. Inaczej czemchanie.
Wycinek
Dzik samiec w trzecim roku życia.
Wyciąg
Urządzenie w broni łamanej wysuwające (a nie wyrzucające jak eżektor) łuski z komór nabojowych. Inaczej ekstrador.
Wydeptywanie
Piesze polowanie, penetracja łowiska. Inaczej deptanie.
Wyfarbowanie
Okresowa zmiana barwy sukni. Inaczej przefarbowanie, wybarwianie.
Wykocanie
Wydawanie na świat (narodziny) młodych muflonów, saren, zajęcy i królików. Inaczej wykot.
Wykot
Wydawanie na świat (narodziny) młodych muflonów, saren, zajęcy i królików. Inaczej wykocanie.
Wylot
1. Otwór wejściowy do nory. Inaczej okno, wlot.
2. Rana w miejscu przestrzelenia zwierzyny (otwór wylotowy kuli). Inaczej przestrzał.
Wypierzanie
Zmiana piór (sukni) przez ptaki.
Wypiór
Pierzący się ptak.
Wyprowadzać
Wydawać na świat młode i wychować je. Inaczej wywodzić.
Wyprowadzić
Wydać na świat młode i wychować je. Inaczej wywodzić.
Wyprzedzenie
Odległość na jaką kieruje strzelec broń, celując przed poruszający się cel. Inaczej założenie, zakład.
Wyrodek
Kozioł (rogacz) w bardzo słabej kondycji (selekcyjny). Inaczej darniak.
Wyrzutnik
Mechanizm wyrzucający łuski z komór nabojowych. Inaczej eżektor.
Wystawianie
Wskazywanie myśliwemu przez psa zwierzyny np. stójką lub oszczekiwaniem.
Wysłuch
Nadsłuchiwanie odgłosów zwierzyny w celu ustalenia miejsca ich pobytu (bukowiska, rykowiska, tokowiska, kąpieliska, buchtowiska). Inaczej podsłuch.
Wytrzeszcze
Jedno z określeń oczu zająca. Inne – blaski, trzeszcze, bałuchy, gały, patry.
Wywodek
Młody ptak, bezpośrednio po puszczeniu gniazda (po wywiedzeniu z gniazda). Inaczej wywódka.
Wywódka
Młody ptak, bezpośrednio po puszczeniu gniazda (po wywiedzeniu z gniazda). Inaczej wywodek.
Wywodzić
Wydać na świat młode i wychować je. Inaczej wyprowadzać.
Wyłysieć
Zrzucić poroże.
Włóczka
1. Wleczenie padliny do miejsca nęciska w celu zwabienia drapieżników.
2. Ciągnięcie padliny lub ustrzelonej zwierzyny drobnej w celu stworzenia sztucznego tropu dla szkolenia psów. Inaczej obwłoka, owłoka, powłoka.
Zabawca
Zdezorientowany pies krążący w miejscu i szukający właściwego tropu.
Zagniazdownik
Pisklę opuszczające gniazdo i dorastające poza nim wkrótce po wykluciu.
Zagłosić
Dać głos przez psa po znalezieniu tropu zwierzyny lub odnalezieniu postrzałka. Inaczej doławić.
Zajady
Zęby drapieżników (ssaków). Inaczej kęsy.
Zajęczak
Określenie śrutu używanego do polowań na zające.
Zajęczarnia
Miejsce hodowli zamkniętej zajęcy.
Zajęczarz
Myśliwy preferujący polowania na zające.
Zajęczyca
Samica zająca. Inaczej kopyra, kocica.
Zajęczyna
Dziczyzna z zająca.
Zakaczanie
Zasiedlanie łowiska dzikimi kaczkami.
Zakopanie się
Zagrzebanie się w śniegu kuraków lub zajęcy. Inaczej zaśnieżenie się.
Zakład
Odległość na jaką kieruje strzelec broń, celując przed poruszający się cel. Inaczej założenie, wyprzedzenie.
Zaleganie
Przebywanie zwierzyny w legowisku, w mateczniku, odpoczywanie.
Zapad
Przylot ptaków na miejsce noclegu (powrót z miejsc dziennego żerowania lub przerwa w przelocie) oraz przylot głuszca na tokowisko.
Zapadanie
Siadanie ptactwa na ziemi na drzewie lub na wodzie.
Zaskokowanie
Przełożenie skoków strzelonego zająca w ten sposób, aby możliwe było zawieszenie na drągu karawanu (zwierzyniaka) – przełożenie jednego skoku przez nacięcie w drugim. Inaczej przenożenie.
Zatoka
Głębokie wcięcie w łopacie daniela.
Założenie
Odległość na jaką kieruje strzelec broń, celując przed poruszający się cel. Inaczej zakład, wyprzedzenie.
Zaśnieżenie się
Zagrzebanie się w śniegu kuraków lub zajęcy. Inaczej zakopanie się.
Zbarczenie
Trafienie ptaka w skrzydło. Inaczej oskrzydlenie, zeskrzydlenie, zlotkowanie.
Zbędna odnoga
Rzadko występująca, czwarta od dołu odnoga na tyce wieńca. Inaczej odnoga wilcza lub podkoronna.
Zeskrzydlenie
Trafienie ptaka w skrzydło. Inaczej oskrzydlenie, zbarczenie, zlotkowanie.
Zestrzał
1. Miejsce, w którym stała zwierzyna w momencie trafienia
2. Fragment tuszy, owłosienia lub kości pozostałe po trafieniu zwierzyny (zestrzał umożliwia rozpoznanie skuteczności strzału).
Zestrzelany
Zwierz rozbity (zniszczona tusza) zbyt bliskim strzałem.
Zgraja
Większa grupa psów gończych. Inaczej złaja, łaja.
Zgrzebła
Nogi wszystkich kuraków. Inaczej cieki.
Zielonka
Młoda kuropatwa w pierwszym upierzeniu.
Zierniki
Oczy ptaków.
Zlotkowanie
Trafienie ptaka w skrzydło. Inaczej oskrzydlenie, zeskrzydlenie, zbarczenie.
Zloty
Przylot ptaków w określone miejsce np. na żerowisko lub noclegowisko.
Zrogowanie
Poranienie albo zabicie porożem rywala podczas walki, najczęściej w okresie rui danego gatunku.
Zrolowanie, zrulowanie
Koziołkowanie biegnącej zwierzyny po trafieniu. Inaczej rolowanie, rulowanie.
Zwierciadło
Jaśniejsza sierść na zadzie zwierzyny płowej. Inaczej talerz, serweta, chustka, lustro.
Zwierzyna czarna
Dziki i muflony.
Zwierzyna płowa
Łosie, jelenie, daniele i sarny. Inaczej płowce.
Zwierzyniak
Wóz ze specjalnymi stojakami do przewozu upolowanej zwierzyny. Inaczej karawan.
Zwietrzenie
Wyczucie przez psa tropów lub zapachu zwierzyny.
Zwoływanie
Głosy wzajemnie nawołujących się zwierząt. Inaczej nawoływanie.
Zwrotka
Nazwa każdej z czterech części pieśni tokującego głuszca.
Złaja
Większa grupa psów gończych. Inaczej łaja, zgraja.
Złom
1. Gałązka odłamana (nie odcięta!) z drzewa lub krzewu rosnącego w miejscu upolowania zwierzyny. Najczęściej wykorzystuje się gałązki dębu, świerku, sosny, jodły. Złom służy jako wyróżnienie myśliwego, jako wyraz szacunku dla upolowanej zwierzyny (ostatni kęs) lub jako znak informacyjny (złom kierunkowy, tropowy, ostrzegawczy itd).
2. Najwyższe z odznaczeń łowieckich nadawane za szczególne zasługi dla łowiectwa.
Żak
Niedojrzały, młody zając.
Żer
Pokarm jaki zwierzyna zdobywa w sposób naturalny.
Żeremie
Budowle z drzew i gałęzi budowane przez bobry.
Żmijka
Lis o zabarwieniu futra w kolorach od ciemnoszarego aż do czarnego lecz w odróżnieniu od węglarza z białym kwiatem (końcem ogona).
Żmurek
Określenie lisa o futrze w kolorze jasnokasztanowym.